هرگز زیر باز ذلت نمی رویم
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید رحمت الله خسروی، یکم شهریور 1348، در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش حمید و مادرش بگم نام داشت. دانش آموز اول متوسطه در رشته انسانی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم بهمن 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پهلو و پا، شهید شد. مزار او در روستای لوتک تابعه زادگاهش قرار دارد.
بسم الله الرحمن الرحيم
به نام خداوند بخشنده و مهربان با درود و سلام بیکران به رهبر کبیر انقلاب و با درود به شهیدان از صدر اسلام تاکنون و با درود به امت حزب الله که با کمک های خود جبهه ها راگرم می دارند.
من به بازماندگانم توصیه می کنم که راه من را ادامه دهند و هرگز از رهنمودهای رهبر کبیر انقلاب سرپیچی ننمایند و هرگز نگذارند که دشمن در آنها رخنه کند و باعث از بین بردن آنها شود.
ای امت حزب الله هوشیار باشید و مگذارید که دشمن بتواند قوی شود، هر روز امکانات بیشتری و با گذشت زمان سلاحهای پیشرفته تری بر علیه شما بکار گیرد. گرچه که نمی تواند. چونکه ما خدا را داریم و همچنان کوهی استوار در برابر دشمن استقامت و پایداری می کنیم و هرگز زیر بار ذلت نمی رویم. می جنگیم می میریم و شهادت را سرنوشت خود قرار می دهیم. ولی ننگ و خواری را نمی پذیریم و همچنین من یک وصیتی نه چندان مهم دارم و می دانم از نظر من لازم به گفتن نیست، که مرا یا پهلوی قبر دایـی یـا پهلوی قبر خاله و مادربزرگ دفن نمایید.
و همچنین ای پدر و مادر گرامی و برادر و خواهر و همچنین وابستگان و غیر وابستگان، نکند از کشته شدن من ناراحت شوید و غم و اندوهی در خود راه دهید. هرگز ناراحت مباشید. بدانید که پیروزیم و در آن دنیا جایگاه بس عظیم و زیبایی داریم. شما باید افتخار کنید که چنین کسی داشته اید و در راه خدا قربانی کرده اید. امام را دعا کنید. رو به سوی جبهه ها کنید.
لبیک یا خمینی.
«من مات وَلَمْ يَخْزُو لَمْ يُحَدِّثُ به نَفْسَهُ بالفَزْو مات عَلى شُعَبَهُ مِنَ النّفاق».
«هر کس بمیرد در حالی که نه جهاد کرده باشد و نه خود را برای جهاد آماده کرده باشد به گونه ای از نفاق مرده است».
