شهید سيد حسين حسيني
هميشه پيرو خط راستين امام كه همان خط انبياء واولياء است باشيد
نویدشاهدگیلان: سيد حسين حسيني متولد سال 1343 جوان پر شور و با ايماني بود هميشه نماز مي خواند روزه مي گرفت و از سن 16 سالگي هميشه مسجد مي رفت نماز جمعه مي رفت و ماه هاي رمضان از شب تا سحر بيدار مي ماند دعا و نماز شب مي خواند و به پايگاه مي رفت و جزء بسيجيان محله بود و کارهاي بسيار خير انجام مي داد در مراسم ها شرکت مي کرد. 17 سالگي از طرف بسيج به 45 روز مأموريت رفت . و در مدت اين 45 روز در مريوان ماند.

و آن به منجيل رفت و به مدت 15 روز در آن فداکاري کرد . بعد از آن ، او را به کردستان فرستادند و در آنجا مدت 2 ماه ماند و بعد به مدت يکماه مرخصي آمد و سپس دوران مقدس سربازي را شروع کرد و به شهر اهواز رفت و آنجا جانفشانيهايي کرد و سپس بعد از مدت 11 ماه به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

قسمتی از وصیتنامه شهید سید حسین حسینی: اينهاي كه با خون رنگين خود درخت پربار انقلاب اسلامي را آبياري كردند و با سلام به جوانهاي پركار و فداكار پشت جبهه مخصوصآ سروران وجوانان حزب الله سنگر رشت : اي مردم ملت شهيد پرور ايران ، هميشه پيرو خط راستين امام كه همان خط انبياء واولياء است باشيد دعا به جان امام ورزمندگان را فراموش نكنيد هميشه پشيبان ولايت فقيه ومستضعفان ومظلومان باشيد.
 و زمينه را براي امام زمان آماده سازيد در مجالس مذهبي ، دعاها ، سخنرانيها ، شركت كنيد نماز و روزه و خمس و زكات وديگر واجبات خود را بجا آوريد چشم از اين دنيا ي ماديت بركنيد وبه معنويت انتقال پيدا كنيد وبه جهان پس از مرگ يعني آخرت اعتقاد داشته باشيد كه ديگر يا زود بايد اين راه راست و صراط مستقيم را طي كنيم.

وپيام من به انجمن اسلامي ميانده اين است كه كارها را براي رضاي خدا وبر اساس دين اسلام بكنيد وهميشه پيشتاز اسلام ورهروان خون شهيدان باشيد ونكند مردم بگويند اين حزب ا... هيها كنار كشيده اند ونسبت به شما واسلام بدبين باشند در مسجد ها برويد ودعاي توسل وكميل وراز ونياز با خدا كنيد دنبال ماديات نرويد از ماديت به معنويت كه همان رشد فكري است برويد وبنده مي دانم كه شما ها به جبهه ها نمي ايد امّا اين جبهه ها وجنگ سرنوشت سازمال شما ها هم است وهمچون كه اوايل جنگ عراق حمله كرده بود.

به شهر هاي ايران وناموس مردم واين ملت را تجاوز كرده بودند وبه زير خا كها كرده بودند ومظلومانه آنها را از خانه وكاشانه شان آواره كرده بودند واگر اين بسيجيان وپاسداران ونيروهاي مردمي نبودند حتي تا تهران هم مي آمدند واگر باز هم كم كاري كنيم و جبهه هاي را پرنكنيد روزي هم اين مصيبتهاي اوايل جنگ برسر ماهها مي آيد وپيا م من به خواهران عزيز ان است كه حجاب وپاكدامني را سرلوحه زندگي خود قرار دهيد وزينب گونه وفاطمه وار زندگي كنيد كه حجاب تو وقار توست ووقار تو افتخار ماست وهمچنين حجاب مشت محكمي بردهان ابرقدرتهاي شرق وغرب ودشمنان داخلي مي باشد . ودر پايان از شما مي خواهم اگر هر بدي از اين بنده حقير ديده ايد مرا بخشيده و مورد عفو خود قرار دهيد.
اين چند كلمه وصيت نامه را در مورخه 64/11/19 در كنار ساحل اروند رود ودر زير درختان نخلهاي خرما نوشته ام كه چند ساعتي يا چند روزي به عمليات سرنوشت ساز نمانه است كه شايد زنده ماندم يا نماندم .


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده