خواهر شهید تعریف میکند: پای راستش شکسته بود، یک روز بهم گفت بیا برویم به اطراف روستا سر بزنیم، وقتی با هم رفتیم، کنار مزار شهدا نشست، پایش را دراز کرد و گفت چه خوب است که اینجا بخوابم...
خواهر شهید تعریف میکند: همیشه یک دفترچه همراهش بود که در آن تمام نمازهایی که نخوانده بود را مینوشت تا با نگاه کردن به آن به یاد آورد که چه نمازی را نتوانسته بخواند.
خواهر شهید «قاسمعلی حسن پور» میگوید: هر وقت به جبهه میرفت بسیار خوشحال بود انگار میخواست به مکه برود با او روبوسی کردم و شهید میگفت: چرا هر وقت من میروم با من روبوسی میکنید من خجالت میکشم.
خواهر شهید تعریف میکند: یک روز که به خانه آمده بود متوجه شدیم که دست و صورتش سوخته است وقتی ماجرا را پرسیدیم فهمیدیم که او در حال ساخت کوکتل مولوتوف جهت حمله به رژیم طاغوت زخمی شده است. گاهی اوقات مادرم...
خواهر شهید تعریف میکند: جبهه، اخلاق سید عبدالحسین را تغییر داد، نگاهش که میکردم لذت میبردم. جبهه از او عارف و زاهد ساخته بود.
بعد از شهادتش، سید عبدالرضا حدیث قدسی نشانم داد و ...
خواهر شهید تعریف میکند: «همیشه میگفت؛ دوست دارم به کربلا بروم، عشق عجیبی به اهلبیت(ع) به ویژه امام حسین(ع) داشت. دوست داشت مثل امام حسین(ع) به شهادت برسد و در آخر هم به آرزویش رسید.»
خواهر شهید تعریف میکند: «برادر شهیدم و برادر بزرگترم علاقه بسیار زیادی به فوتبال داشتند و میخواستند به استادیوم بروند ولی مادرم چون آنها را زیاد دوست داشت نمیگذاشت به جاهای شلوغ بروند برای همین با رفتن آنها مخالفت کرد ولی...»
خواهر شهید تعریف میکند: «رفتم سر خیابان که برایش یخ بگیرم و یخ فروش یخها را برایم شکست و تحویلم داد. وقتی به خانه رسیدم کفشهای جعفر را ندیدم، فهمیدم که رفته، آن هم بدون خداحافظی...»
خواهر شهید تعریف میکند: شهید به پدرم گفت «ما میدانیم که در این نبرد نابرابر پیروز میدان هستیم چون هدف داریم که از دین، خاک و ناموسمان دفاع کنیم و اگر در این راه شهید هم بشویم، میدانیم که...»
خواهر شهید تعریف میکند: به شهید گفتم این حرف را نزن، بجنگ و دفاع کن ولی حرف از جدایی نزن. شهید گفت: «این حرف درست نیست و با عقیده و ایده من منافات دارد. بعد از ما کار زینبی کنید و هیچگاه امام را تنها نگذارید، زندگی زیباست اما شهادت زیباتر است. دوست دارم مانند حضرت ابوالفضل(ع) به شهادت برسم.»
خواهر شهید تعریف میکند: شهید از من پرسید تو مشغول به چه کاری هستی و من در جوابش گفتم من هم زندگی همیشگی خودم را دارم و حالم خوب است. شهید در آخر به من گفت: «سعی کنید زیاد به دنیا وابسته نشوید تا در آخرت راحت و آسوده باشید...»
خواهر شهید تعریف میکند: «برادرم با همه فرق داشت. نمارهایش را اول وقت میخواند. به یاد دارم وقتی که پدرم نبود و در بیمارستان بستری بود ما جای خالی پدر را حس نمیکردیم چون شهید جای پدر را برایمان پر میکرد...»
خاطره شهید «حافظ نظری» از برادر خود میگوید: به مادرم گفته بود که از مادر شهیدان خجالت میکشم که چرا شهید نمیشوم. آخرین بار که به مرخصی آمده بود از مادر شهدا دیدار کرده بود و به آنها گفته بود که از صبر خود به مادرم هم بدهید.
ثریا گوهری، در خاطراتی از برادر شهیدش تعریف کرد: «یک بار به او گفتم بیا برایت زن بگیریم، گفت 40 روز بیشتر به سربازیام نمانده است، بگذار تمام شود، همین که تمام شد، زن میگیرم. یک شب مانده بود خدمت سربازیاش تمام شود که شهید شد...»