تا زنده هستم از اسلام و وطن دفاع خواهم کرد
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید«یوسف سنچولی»، یکم فروردین 1345، در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش بدیل، کشاورز بود و مادرش عذرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم اسفند ماه 1363، در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت ترکش به گوش، شهید شد. پیکر او را در گلزار شهدای بهشت مصطفی زادگاهش به خاک سپردند.
بسم الله الرحمن الرحيم
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ».
«ستایش خدا را که بر این مقام رهنمایی کرد که اگر هدایت و لطف الهی نبود ما به خود در این مقام راه نمی یافتیم».
با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، امام امت خمینی بت شکن و با درود و سلام بر شهیدان راه حق و عدالت و با درود و سلام بر رزمندگان اسلام و با درود و سلام بر خانواده های شهدا و با درود و سلام بر شما ای پدر و مادر مهربانم.
خدایا از این که به من روسیاه و حقیر عنایت فرمودی و نظر لطف افکندی تا در این مکان مقدس راه یابم و یک رزمنده در راه قرآن و اسلام باشم، سپاسگزارم. خدایا همان طوری که مرا پاک آفریدی، می خواهم که مرا در دنیا و آخرت پاک و خالص گردانی و توبه مرا بپذیری و مرا عفو کنی. پروردگارا آنقدر در گناه و فساد بوده ام که اکنون قدرت این که قلم به دستم بگیرم و وصیتی را بنویسم را ندارم. چون معتقدم پاکان و زاهدان خدا لایق شهید شدن می باشند. بارالها زیاد در تلاش بوده ام تا در مسیر تو باشم و برای تو بنده ای مخلص باشم هر چند که لطف تو شامل حالم بود ولی شرمنده و سرافکنده ام و امید بخشش دارم. خدایا ای پرورش دهنده محمد(ص) و حسن (ع) و حسین (ع) الهى دردمندم، دل شکسته ام و روحم از شدت درد می سوزد و بدان امیدم که جان بی ارزشم را با یاریت در راه اسلام قرار دهم، شاید برای محو شدن گناهانم با کفاره ای باشد و یا توبه ام را بپذیری و بیامرزی که در هر حال به تو محتاجم و ناامید نیستم زیرا بنده تو هستم و می دانم که تو خدای من رحمن و رحیم هست.
برادران و خواهران مسأله مهم و اساسی که امروز و در جامعه ما در حال حاضر بیشتر رسوخ پیدا کرده و خود من بسیار در آن غوطه ور بوده ام. ظن بردن به دیگران می باشد که سر این ظن علامت خباثت نفس است و این مسأله یکی از القائات شیطانی می باشد، چون که معتقدم که جز خدا و با کمک خدا و علائم غیبی خدا هیچ انسانی از وجود انسان دیگر آگاه نیست و بنابراین چگونه انسان می تواند چیزی را که در حق دیگری معتقد باشد. در این باره حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) می فرماید: «سوء الظن يفسد الامور» «بدگمانی کارها را فاسد می کند» و برای علاج و راه نجات انسان حضرت علی (ع) در حدیث دیگری می فرماید: «الفکر فى العواقب ينجى من المصائب». «فکر کردن در عاقبت کارها انسان را از هلاکت ها نجات می دهد».
و اما پدر و مادر مهربانم شما بر گردن من حق فرزندی دارید و شما برای من زحمت کشیدید و من برای شما ایجاد ناراحتی زیاد کرده ام و از شما می خواهم که من را ببخشید و حلال کنید تا خدا هم از من خشنود شود و من را بیامرزد و مادر عزیزم همچون فاطمه زهرا (س) در مقابل سختی ها و گرفتاری ها استوار باش. هرجا که هستی و هر موقع به یاد من میافتی، دست های خود را هرچه می توانید به سوی خدا بلندتر کرده و خدا را شکر کن و ناراحت نشوید. خداوندا تو می دانی که من آرزویم مرگ در جبهه است، تا زنده هستم از اسلام و وطن دفاع خواهم کرد و ضمناً ای پدر و مادر مهربانم بعد از شهید شدن من بیتابی نکنید و شیون سر ندهید، زیرا دشمن تصور می کند ما از مردن می ترسیم و از شهادت متأثریم در صورتی که ما از مرگ استقبال می کنیم و این شیوه پیروان حسین (ع) است. مولا علی (ع) می فرماید: «زندگی نه آنچنان شیرین و مرگ نه آن چنان تلخ است که انسان شرافت خود را برای یک لحظه ماندن زیر پا نهد».
ای امت شریف و شهیدپرور ایران، مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب آن را بدهید همه مانند خاندان وهب جوانانتان را به جبهه های نبرد بفرستید و حتی انتظار نداشته باشید که جسد او را تحویل بگیرید، زیرا مادر وهب گفت «من سری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم».
و ای جوانان عزیز نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد. مبادا در غفلت بمیرید که على (ع) در محراب عبادت شهید شد. مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر، حسین(ع) با ادب شهید شد.
خدایا می دانم چه کرده ام و چقدر از تو دور شده ام و راه خطا رفته ام، قدر نعمت های تو را ندانستم. از رحمانیت تو غافل بودم و خیال می کردم که درست میروم اما اشتباه بود. بهترین عقل را به من دادی اما لحظه ای تفکر نکردم که از کجا آمدم و به کجا می روم و برای چه آمده ام و چه کسی مرا آورده و می برد. خدایا حالا که با این هدف بزرگترین یعنی انقلاب اسلامی و با چنین امامی مرا بیدار کردی و به خود آوردی که چه غافل و چه خطاکار بودم و چه مسیر اشتباهی را می رفتم که به خیال خودم درست بود. خدایا با این همه خطا و اشتباه باز هم مرا رها نکردی و هرچه من دورتر می شدم، خودت را به من نزدیکتر می کردی و آن لحظه ای که رفتم تا به ته چاه بیفتم و برای همیشه فنا شوم دست مرا گرفتی و نجاتم دادی و بیدار و هشیارم کردی که ای بنده من تو کار دیگری داری و مسئولیت تو چیز دیگر است تو برای خراب کردن نیامدی، برای گناه کردن نیامدی، این را به من فهماندی که تو برای ساختن آمدی، تو آمدی که جلوی گناه کردن را بگیری، تو برای مبارزه آمدی برای بندگی آمدی. تو برای تأثیر آمدی. خدایا مرا بیدار و به بهترین مکان راهنمایی کردی و در آخر اگر به من حقوق و مزایایی تعلق گرفت، به پدرم بدهند و پدر، مادر، برادر و خواهر اگر من احیاناً در منزل با شما برخورد بدی داشتم به بزرگواری خودتان تقاضا دارم عفو نمایید و از کلیه خویشان و قومان و دوستان و آشنایان و همسایگان علی الخصوص اگر از من حرف ناراحت کننده ای شنیدید و یا شما را ناراحت کرده ام، مرا ببخشید و حلال نمایید. به امید پیروزی عاجل لشکریان اسلام بر اهریمنان کافر.
