خلق شده‌ایم تا مورد آزمایش قرار بگیریم
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید علی پارسا، پنجم مهر 1344، در روستای حیدری از توابع شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش قربان، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. هفتم فروردین 1365، در بمباران هوایی سلیمانیه عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای روستای کرباسک شهرستان زادگاهش واقع است.
در فرازی از وصیت نامه این شهید آمده است:
بسم الله الرحمن الرحيم
بسم رب الشهداء و الصدیقین
سلام به پیشگاه رهبر انقلاب این ابراهیم زمان که راه مبارزه را به ما آموخت و شرف و عزت به ما عطا کرد سلام بر حسین (ع) شهید، سرور شهیدان اسلام و بر پیروان خط امام. خدا را شکر می کنم که مرا در مسیری قرار داد تا اسلام واقعی را بشناسم و چگونه زیستن و چگونه اندیشیدن را بیاموزم و چگونه راهم را انتخاب بکنم. وقتی مرگ حق است «كل نفس ذائقة الموت» و تمام نفوس خواهند مُرد، بهترین نوع مردن شهادت در راه خدا می باشد.
برادران در پی آسایش نباشید ما خلق شده‌ایم تا مورد آزمایش قرار گیریم و اساسا این جهان محلی جز برای آزمایش نیست و زندگی جاوید در آن جهان است. سعی کنید دلتان با حجت خدا (عج) باشد و به امام انس بگیرد. لحظه‌ای از دعا برای سلامتی و ظهور ایشان در مراسم دعاهای کمیل و توسل غفلت نکنید. گرفتاری ها و مشکلات خود را با توسل به آن حضرت حل و رفع کنید.
و اما پدر و مادر عزیزم الان که می خواهم این وصیت را بنویسم هیچ گونه امیدی به شهادت ندارم چرا که قلبم پر از گناه است و از امتحان خداوند در دنیا سخت نگران و از عذاب خداوند در روز قیامت به شدت می ترسم.
اما اگر قرار باشد با همین چند قطره خون ناچیز قدمی در راه انقلاب برداشته و حافظ دینم باشم بگذار تا آن را در راه خداوند نثار کنم و ای کاش دریایی از خون در بدنم بود و آن را می توانستم در راه به ثمر رساندن انقلاب خون بار اسلامی که دنباله رو قیام خونین حسين (ع) است نثار کنم. و اما پیامی برای شما پدر و مادر عزیزم:
عزیزان می‌دانم که چقدر برایم زحمت کشیده‌اید و شرمنده هستم که نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و امید عفو و بخشش از شما دارم و از خداوند می‌خواهم به شما صبر و توفیق عبادت و بندگی در راه خودش، نصیب تان بگرداند. آمین و شکر خدا کنید و ذکر او بگویید و همچنین در مورد شـمـا خـواهران و برادرانم من شرمنده از این هستم که نتوانسته‌ام در طول عمرم برای اسلام و انقلاب اسلامی ایران و امت شهیدپرور ایران مفید بوده باشم و امیدوارم که با ریخته شدن خونم بتوانم قطره ای از اقیانوس رحمت بیکران خداوند متعال را سپاس گو باشم.
«والسلام علیکم و رحمة الله و بركاته»
