در پی آسایش نباشید
شهید «علی پارسا» در قسمتی از وصیتنامه خود می‌نویسد: در پی آسایش نباشید ما خلق شده‌ایم تا مورد آزمایش قرار گیریم. به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید «علی پارسا» پنجم مهرماه 1344 در روستای کرباسک چشم به جهان گشود، پدرش «قربان» نام داشت و فردی مومن و کشاورز بود، با اتمام تحصیلاتش در مقطع راهنمایی لباس سربازی بر تن کرد، پس از طی دوران آموزشی به ارتش هوابرد شیراز پیوست، با شوق فراوان به جبهه شتافت سرانجام هفتم فروردین 1365 در سلیمانیه عراق به آرزوی خود رسید و به فیض شهادت نایل شد.
وصیتنامه شهید «علی پارسا»
بسم رب الشهداء و صدیقین
سلام به پیشگاه رهبر انقلاب این ابراهیم زمان که راه مبارزه را به ما آموخت و شرف و عزت بما اعطا کرد.
سلام بر حسین شهید(علیه‌السلام) سرور شهیدان اسلام و بر پیروان خط امام.
خدا را شکر می‌کنم که مرا در مسیری قرار داد تا اسلام واقعی را بشناسم و چگونه زیستن را بیاموزم و چگونه راهم را انتخاب کنم وقتی مرگ حق است (کل نفس ذائقه الموت) و تمام نفوس خواهند مرد.
بهترین نوع مردن شهادت در راه خدا می‌باشد برادران در پی آسایش نباشید ما خلق شده‌ایم تا مورد آزمایش قرار گیریم و اساسا این جهان محلی جز برای آزمایش نیست و زندگی جاوید در آن جهان است سعی کنید دلتان با حجت خدا باشد به امام انس بگیرد لحظه‌ای از دعا برای سلامتی و ظهور ایشان در مراسم دعاهای کمیل و توسل غفلت نکنید گرفتاری‌ها و مشکلات خود را با توسل به آن حضرت حل و رفع کنید.
و اما پدر و مادر عزیزم الان که می‌خواهم این وصیت را بنویسم هیچ گونه امیدی به شهادت ندارم چرا که قلبم پر از گناه است و از امتحان خداوند در دنیا سخت نگران و از عذاب خداوند در روز قیامت به شدت میترسم.
اما اگر قرار باشد با همین چند قطره خون ناچیز قدمی در راه انقلاب برداشته وحافظ دینم باشم بگذار تا آن را در راه خداوند نثار کنم و ای کاش دریایی از خون در بدن بود و آن را می‌توانستم در راه به ثمر رساندن انقلاب خونبار اسلامی که دنباله و قیام خونین حسین (ع) است نثار کنم.
و اما پیامی برای شما پدر و مادر عزیزم! میدانم که چقدر برایم زحمت کشیده‌اید و شرمنده هستم که نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و امید عفو و بخشش از شما دارم و از خداوند می‌خواهم به شما صبر وتوفیق عبادت و بندگی در راه خودش نصیبتتان گرداند. آمین و شکر خدا کنید و ذکر او بگویید و همچنین در مورد شما خواهران و برادرانم من شرمنده از این هستم که نتوانسته‌ام در طول عمرم برای اسلام و انقلاب اسلامی ایران و امت شهید پرور ایران مفید بوده باشم و امیدوارم که با ریخته شدن خونم بتوانم قطره‌ای از اقیانوس رحمت بیکران خداوند متعال را سپاس گو باشم.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
انتهای پیام/
