وصیت نامه ای برای حاج قاسم !

شايد مصلحت و مشيت حضرت حق بر اين باشد كه توفيق شهادت پيدا كنم و در اين دارفاني همديگر را وداع كنيم. لازم ديدم چند جمله اي به عنوان درد دل و ره آورد چندين ساله جنگ و درس هايي كه حقير گرفتم و بعضي ها را توفيق پيدا كرده به كار بندم و بعضي ها را دير متوجه شدم يادآور شوم»

 1: در جنگ هستيد و هيچ برنامه اي از پيامدهاي زندگي، شما را در امر جنگ و برنامه ريزي هاي آن سست و كم مقاومت نكند.

2: علت عمده بريدن از جنگ و فشار ناشي از آن را بايد رد مسايل عقيدتي و روحي پيدا كرد، نه در كمبودهاي آموزشي - كادري و تجهيزاتي، براي مثال اگر به قيامت - معاد - محشر و روز رستاخيز معتقد باشيم و باور كنيم همه هست و برحق هم هست هرگز از مرگ فرار نمي كنيم و هرگز دل به دنيا نخواهيم بست ولي چون روح ملكوتي نسبت به باورهاي حضرت حق رشد نكرده است و فناي درگاه عبوديت حق نگرديده است و قدرت كافي در برابر فشارهاي مادي را ندارد،  هميشه دلزدگي، كدورت، نيش زبان، زخم زبان زدن و بعضا بريدن از جنگ را فراهم مي آورد.

3: هيچ چيزي را به دل راه ندهيد به حدي كه الله شود و جاي الله (جل و علي) را بگيرد كه حضرت حق سريعا از آن دل، رخت برمي بندد.
4: راحتي هاي جنگ را سر همديگر تقسيم كنيد و مشكلات و سختي ها را نيز چنين كنيد.

 5: رده هاي پايين هميشه قوت قلب رده هاي بالا باشند و بالايي ها پدر و برادر بزرگ پايين ها.
6: در پيشگاه خداوند شهادت مي دهم بسيجيها اسوه ها و سمبل رزمندگان زمان انبيا و اوليا هستند و نبايد با بودن چند نفر غير بسيجي در لباس مقدس آنان، همه را با يك چشم ديد.

7: امت حزب الله خانواده هاي معظم شهداء، مفقودالاثرها، اسرا و جانبازان و ساير اقشار كه ذي حق انقلاب اسلامي مي باشند به حق همراه امام و مقاوم با امام حركت كردند و بايد برادران جنگ به عنوان پيشتازان اين حركت، گرمي و نشاط و حرارت و سرعت بيشتر از بقيه داشته باشند.
 
8: من حقي بر گردن هيچ يك از شما ندارم و انتظار دارم مرا عفو كنيد و از ساير برادران آشنا برايم حلاليت و عفو طلب كنيد و من اگر حقي داشته باشم همه را مي بخشم .



سردار سرلشكر پاسدار حاج قاسم سليماني درباره آن شهيد نقل مي كند: «سيدالشهداي همه شهداي استان سيستان و بلوچستان و بزرگ لشكر ثارالله، كه واقعا امروز من در هر مأموريتي جاي او را خالي مي بينم، شهيد ميرحسيني است...»