وصیت نامه شهید احمدرضا شکوری

إِنَّا للَّه وإِنَّا إِلَیه راجِعونَ الَّذینَ آمنُوا وهاجرُوا وجاهدوا فی سبِیلِ اللَّه بِـأَموالهِم وأَنْفُـسهِم أَعظَـم درجـۀً عنْـداللَّـه وأُولَئک هم الْفَائزُونَ  آنانکه ایمان آوردند و از وطن هجرت گزیدنـد و در راه خـدا بـه مـال و جانـشان جهـاد کردند، آنها را نزد خدا مقام بلندي است و آنـان بالخـصوص رسـتگاران و سـعادتمندان دو عالمند». با نام آنکه آفریـدن مـا را نعمـت قـرار داد و رحمـت خـویش را بـراي وارثـین زمـین بگسترانید، آنکه مرا از گمراهـی نجـات بخـشید و از مـنجلاب ظلمـات بـه چـشمه نـاب شجاعت و مسلمانی کشانید و سلام بر مأمور رهاییبخش جهانیان که خدا هرچه سـریعتـر ظهورش را نزدیک گرداند و چشم ما را به دیدنش منور سازد و درود بر نایـب ایـن مـأمور رهایی بخش که ملت ما را که روزي کثیف ترین ملتها و رسواترین انـسانها بودنـد از آن دره هولناك بیرون کشید و بر قله رفیع سـعادت و آزادگـی رسـانید. و حـال کـه خـویش را بـا زحمت به این قله رسانیدیم، دشمنان چشم دیدن آزادي ما و از بین رفتن منـافع خـویش را ندارند و این جنگ تحمیلی و نابرابر را آغاز کردند و به حق که دشمنان اسلام چه نادانند و هنوز درك نکرده اند که دیگر این ملت راه خویش را یافته و پیرمرد و کـودك در آن یافـت نمیشود، بلکه همه یک کالبد پرقدرت و با ایمانند که نه تنها آمریکا بلکه هر شـیطان دیگـر جایی در هیچ نقطه این سرزمین نخواهد داشت. آري مـن نیـز هماننـد دیگـر صـدها هـزار پیرمرد 80 ساله و نوجوان 13 ساله راه خویش را که همان راه خداست یافتـه ام و بـه نـداي رهبر لبیک گفتم و در این دانشگاه عظیم عشق و شهادت شرکت جـسته ام و مـرگ در ایـن دانشگاه برایم افتخاریست، که آن همچون پیامبر که در جواب کفـار فرمـود: «اگـر در یـکدستم ماه و در دست دیگرم خورشید را بگذارید هرگز از سخن خویش باز نخـواهم مانـد» و من نیز همچون او و تمام رزمندگان این سعادت را با هیچ چیز دیگر عوض نمیکنم و بـا آغوشی آغشته به شور و شوق شـهادت بـه سـوي آن مـیروم و آن را در آغـوش خـواهم گرفت، زیرا ما راه خویش را همچون یاران حسین(ع) یافته ایم و تا قطره آخـر خونمـان در این راه جانفشانی میکنیم و فریاد میزنیم اگر ما را دهها بار تیر باران سـازند و دوبـاره زنده شویم و بگویند از هدف خویش صرفنظر کنید آن را از دست نخواهیم داد و مرگ را  با تمام جان میپذیریم. و شما اي ملت وظیفه اي سنگین بر گردن دارید و آن ادامه راه [...] میباشد و نوري را که بر شما تابیده با دل و جان نگاه داري سازید و از آن دفاع نمایید کـه اگر این کار [...] در محشر در مقابل خداي خویش شرمنده خواهید شد. پیام شهداي مـا را  با ریختن هر قطره از خونشان تجدید [...] گویند که تا رسیدن به هدف اصـلی کـه همانـا  قدس عزیز است راه ما را دنبال سازید و قلب اماممـان را شـاد سـازید و هرچـه در تـوان دارید براي ظهور امام زمان(عج) و طول عمر براي امام عزیزمـان دعـا کنیـد و ایـن ارمغـان  الهی [...] الهی پاسداري نمایید. و من نیز با اتکا به خداوند و با امید به این که خونم هـدر نمیرود، به خیل این شهدا میپیونـدم و در ایـن راه قـدم مـیگـذارم و از جوانهـاي دیگـر خواستارم که امام را در رسیدن به آرمانهاي عالی این انقـلاب یـاري سـازند و بـه جبهـه بیایند که واقعاً دانشگاه عشق میباشد آنهم عشق به معبود که از بزرگترین عشقهاسـت و همچنین اسلحه خونین ما را بردارند و هنوز قطرات خونمان از زمین محو نـشده بـه یـاري خدا بشتابند و همچنین از برادران بـسیجی کـه مأموریـتشـان مـأموریتی الهـی مـیباشـد، خواهش میکنم که مأموریت خویش را همچنین که با خلوص نیـت انجـام داده انـد، پایـان برسانند و دلسرد نشوند. زیـرا کـار بـراي خـدا دلسـردي و خـستگی نـدارد و در انجـام  وظایفشان بکوشند و نگذارند خـداي نکـرده خللـی در مـسیر انقـلاب اسـلامی بـه وقـوع بپیوندند. از پدر و مادرم که 18 سال بر من زحمت کشیدند و مرا بـا خـون دل بـزرگ کـرده انـد، خواهانم که برایم گریه و زاري نکنند. زیرا که من راه حقیقـت را رفتـه ام و در ایـن راه بـه سعادت جاودانی که همانا شهادت در راه خداست رسیده ام. پس اگر سـعادت فرزنـدتان را میخواهید بر مزار من اشک نریزید که هر قطره اشک شما از اجرتـان در پیـشگاه خداونـد میکاهد. پس به جاي گریه و زاري دست خویش را بـه سـوي خـدا دراز کنیـد و بـرایم از خداوند طلب آمرزش نمایید. و از خواهرانم خواهش میکنم همچون شیرزنِ جهان زینب(س) صـبر پیـشه خـویش سـازند و از آن بـانوي گرامـی درس عبـرت بگیرنـد. و بـرایم نالـه ننماینـد و از بـرادرانم میخواهم راه من و صدها شهید دیگر را ادامه دهند و خداي نکرده کاري نکنند که دل امام از شما برنجد و سخنم با پدران و مـادرانی کـه از رفـتن فرزندانـشان بـه جبهـه جلـوگیري میکنند، این امت که از رفتن فرزندانتان جلوگیري ننمایید، زیرا شما باید خواستار سـعادت فرزندانتان در جهان آخرت که جهان ابدي آنهاست باشید به سعادتشان را در این دنیـا کـه عرصه آزمایشی بیش نیست، خواسـتار باشـید. پـس فرزنـدانتان را بـه صـاحب اصـلی اش  بسپارید و برایشان دعاي خیر نمایید در پایان چند جمله اي براي خانواده ام وصیت مینمایم که امیدوارم موبه مو انجام گردد از پدر و مادرم میخواهم که خود را براي من ناراحت نکنند زیرا سعادت من در مـرگ شرافتمندانه میباشد. از خواهر و برادر کوچکم خواهانم که نمازشان را همانطور که قبلاً خوانده اند بخواننـد و از یاد خدا غافل نباشند و به یکدیگر محبت کنند. و از برادران و خواهران بزرگترم خواهش  میکنم فراق مرا تحمل کنید. و صـبر را پیـشه خویش سازند، زیرا که حتی اگر همه ما براي اسلام از بـین بـرویم حتـی ذره اي بـه اسـلام خدمت نکرده ایم. از خانواده و اقوامم میخواهم  که اگر از من ناراحتی دیده اند مـرا عفـو کننـد و از خـدا برایم طلب آمرزش کنند و اگر نیز خوبی دیده اند به جایش براي امام دعا نمایند. ضمناً 3 ماه روزه قضا و دو سال نماز قضا دارم که میخواهم که آنها را به جا آورید. بـه امید آنکه خویش را فراموش سازید و خدا را یاد کنید والسلام احمدرضا شکوري