سیره انبیاء و اولیای الهی را الگوی زندگی قرار دهید

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید«مرتضی بشارتی»، سی ام شهریور 1345، در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش معصومه نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته انسانی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم اردیبهشت 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزارش در زادگاهش قرار دارد. برادرش مجید نیز به شهادت رسیده است.

بسم الله الرحمن الرحيم

«اشرف الموت قتل الشهادة»

«مپندارید آنان که در راه خدا کشته می شوند مردگانند بلکه آنان زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می طلبند».

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان، به نام آنکه جن و انس را آفرید تا تنها او را عبادت کنند و رسولانی فرستاد تا جاهلان را از چاه های عمیق و تاریک به سوی نور هدایت کنند. به نام آنکه تمام هستی و وجود ما از اوست.

بارالها، تو را سپاس می گویم که در تمام حالات زندگی ام پردۀ حجاب گناهانم را پاره نکردی، آنقدر گناهکارم که حس می کنم که یکی از بدترین بندگانت در این دنیا و در آخرت می باشم. شرمنده ام که نتوانستم وظایفی را که به گردن این عبد قرار داده ای به نحو مطلوبی به پایان برسانم اما باز به لطف تو امید دارم.

معبودا، دوری از تو مرا رنج می دهد تمام دوستانم این معامله را با تو به نحو خـوبـی بـه پایان رساندند، خدایا مگر چقدر گناه کرده ام که هنوز باید از این دوری رنج ببرم. خدایا تو را به حسین (ع) قسم که با این بنده ضعیف هم از این معامله ها بکن.

خدایا، شهادت می دهم که هیچ معبودی غیر از تو در روی این عالم هستی وجود ندارد و تنها تو معبود تمام عالم هستی. شهادت می دهم که محمد(ص) فرستاده توست و رسول تو. خدایا شهادت می دهم که حضرت علی (ع) اولین امام شیعیان و ولی توست و یازده فرزند او را به عنوان امامان خویش و بهترین رهبران جهان، شهادت می دهم.

 و اما سخنی به پدر و مادر عزیزم:

پدرم:

 شرمنده ام که نتوانستم حق پدر و فرزندی را به خوبی ادا کنم، سپاسگزارم تو را هنگامی که می خواستم به جبهه بیایم دستم را به عنوان مخالفت نگرفتی و هر دفعه خوشحال تر از دفعه قبل با من برخورد می کردی.

 مادر عزیزم:

نمی دانم که چگونه تو را راضی کنم که حقت را بر من حلال کنی. آن هنگامی که شب ها بر گریه هایم از خواب نازنینت بیدار می شدی، دست محبت بر گونه هایم می کشیدی. مادرم، همیشه به فاطمه زهرا( س) اقتدا کن و همچون زینب کبری (س) در مشکلات صبر را پیشه راه خود قرار بده.

 پدر و مادرم: می دانم که در غم از دست دادن فرزندتان گریه و اشک می ریزید، اما مواظب باشید که صدایتان را منافقین نشنوند. در مراسم من شربت و شیرینی پخش نمایید. (برای کوری چشم منافقان)

برادرانم:

 از این که همیشه مرا در تمام برنامه های زندگی ام رهنما بوده اید تشکر می کنم. انشاء الله خداوند به شما جزای خیر عطا بفرماید. برادرم: بدان که دنیا محل گذر است دل بستن به مادیات به مولا قسم که انسان را به چاه های عمیق و منجلاب های فساد فرو می برد همیشه علی گونه زندگی کنید.

و اما خواهرانم:

 نمی دانم که در وصفتان بر روی این صفحه کاغذ و با این قلم ناتوان چه بنویسم. اما جای تشکر از شما هست که مهمترین امانتی که بر دوش شما فاطمه زهرا (س) گذاشت خوب حفظش کردید. بله درست حدس زدید، حفظ حجاب. تمام طاغوتیان می خواهند که این امانت را از شما بگیرند. اصل ها و تبصره هایی را به تصویب خویش رساندند. اما باز شما این امانت را حفظ کردید. گل زیباست به طبیعت زیبایی خاصی می دهد، اما می دانید که چرا از بوتۀ خویش او را جدا می کنند؟ به خاطر این که از داخل حجاب غنچۀ خویش بیرون می آید و خویش را بر همگان نشان می دهد. حال این امانت را حفظ کنید که اگر حفظ کردید، فاطمه زهرا (س) از شما راضی خواهد شد و من خاک پایتان را سرمه چشم قرار می دهم.

 دوستان و آشنایان:

 از همه شما حلالیت می طلبم و آرزو دارم که همیشه از امام خود پیروی کنید سعی کنید که در همۀ برنامه های زندگی خود بهترین شخص را به عنوان الگو در زندگی قرار بدهید و انبیاء (ع) و امامان(ع) و رهبرمان بهترین اشخاص می باشند. من حدوداً صد (۱۰۰) روز روزه قضا دارم که متأسفانه در ماه مبارک رمضان همیشه در جبهه بوده ام و خداوند مرا لایق مهمان شدن در درگاه خویش ندانسته.

فکر می کنم که همۀ شما می دانید که آخرین وصیت شهیدان چیست؟ امام را تنها نگذارید.

«اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً عبده و رسوله و اشهد ان علياً ولى الله»

«والسلام»