در روزگاری که امنیت وطن با خون دلیران پاسداری می‌شد، شهید «شاهپور فتحیان‌پور» با ترک تحصیل، ترک آسایش و ترک جان، راهی را برگزید که به سقز ختم شد و به آسمان. او نه فقط یک درجه‌دار ارتش، بلکه نمادی از وفاداری خاموش به خاک ایران بود.
مادر شهید«شمس علی کماسی» می‌گوید: «وقتی به مرخصی می‌آمد، می‌گفت: نگران نباش؛ اگر شهید شوم، در راه اسلام است.» این اطمینان و ایمان عمیق پسر، آرامش و امید را به دل مادر می‌داد، هرچند که دلش همیشه برای او می‌تپید و از جنگ نگران بود.
در دل سوزان کرخه، جوانی مؤمن و نستوه با دستی بر قلم و دلی پر از ایمان، وصیت‌نامه‌ای نوشت که نه تنها فریادی علیه استکبار، که درسی جاودانه برای عاشقان شهادت بود. شهید «سیدمحسن موسوی» با قلبی سرشار از عشق به اسلام و میهن، نوشت: «ما به جبهه می‌رویم نه برای پول، نه برای مقام، بلکه برای درهم شکستن هیبت پوشالی شرق و غرب.»
شهید «آقامراد کرمی»، رزمنده دلاور ارتش جمهوری اسلامی ایران، پس از سال‌ها مجاهدت در جبهه‌های نبرد، در پنجم خرداد ۱۳۶۲ بر اثر اصابت ترکش خمپاره در منطقه عملیاتی سومار به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای کرمانشاه آرام گرفت.
شهید«عزت نوروزی»، نوجوانی از اهالی روستای لورابی از توابع شهرستان جوانرود، در تاریخ سوم اردیبهشت ۱۳۵۹ در درگیری با عناصر ضدانقلاب در منطقه کنی زرد ثلاث باباجانی به شهادت رسید.
پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد کرمانشاه، تصاویر به یادگار مانده از شهید« علی اصغر معطری» را تقدیم مخاطبان ارجمند می کند.