توصیه شهید به شرکت در نمازهای جمعه
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید محسنعلی قهری، پانزدهم اردیبهشت 1346، در شهرستان زابل چشم به جهان گشود. پدرش حیدر و مادرش کبری نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم آبان 1365، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال 1378 پس از تفحص، در بهشت مصطفی زادگاهش به خاک سپرده شد.
بسم الله الرحمن الرحيم
«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»
«گمان مبرید آنهایی که در راه خدا کشته می‌شوند مرده‌اند بلکه زنده مانده و در نزد پروردگار روزی می‌خورند»
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و بر فرمان خدایی که به فرمان او به میدان آمدم و بر فرمان فقیه و نایب برحق امام مهدی (عجل الله تعالى فرجه الشریف) خمینی کبیر بت شکن تاریخ به یاری اسلام آمدم و امیدوارم که این خون ناقابلم توانسته باشد ذره‌ای از درخت تنومند اسلام را آبیاری کند.
سلام بر پدر و مادر و خواهران و برادران و دوستان و آشنایان من وصیت نامه خود را آغاز می‌کنم؛ هدف من از به جبهه آمدن برای رضای خدا و لبیک گفتن به فرمان رهبر کبیر ایران و آزادی کربلا از دست دژخیمان. ما در این حمله آنچنان باید بر رژیم پوسیده صدامی یورش بریم که مانند حسین (ع) یا کشته شویم یا بر دشمن پیروز شویم.
من یک وصیت به پدر و مادر مهربانم دارم؛ انسان یک بار بیشتر نمی‌میرد و چه بهتر که این مردن در راه خدا و برای خدا باشد. پدر و مادر داغدارم چگونه می‌توانستم مشاهده کنم که هر روز عده‌ای از بهترین جوانان ما به شهادت می‌رسند و من به کارهای روزمره خود مشغول باشم. مگر از دست دادن حسین (ع) بر فاطمه زهرا (س) سنگین نبود، مگر آنها نبودند که کشته شدند تا دین اسلام پا برجا باشد من هم به نوبه خود از آقا و سرورم حسین (ع) درس مبارزه و جهاد و درس شهادت را آموختم. پدر و مادر مگر از حسین (ع) بهترم که موقعی که سد آب را برایشان می‌بندند و صدای العطش بر آسمانها می پیچد، مگر همین حسین (ع) نبود که اصغر شش ماهه اش را روی دستانش قرار می دهد و می گوید اگر به من آب نمی دهید، لااقل به این بچه رحم کنید و او را آب بدهید که در این هنگام تیری سه شعبه برگلوی خشکیده فرزندش می زنند و او را سیراب می کنند، مادرم من می روم تا با آخرین قطره خونی که در بدن دارم با یزیدیان زمان بجنگم.
پدر و مادر و خواهرانم ناراحت نباشید و بعد از من گریه نکنید و اگر خواستید اشک بریزید برای علی اکبر حسین (ع) و به یاد فرق شکافته علی (ع) بیافتید و گریه کنید، مادر عزیزم شیر پاکت را حلالم کن. ببخشید که نتوانستم زحمات شما پدر و مادر عزیز که چقدر برای من بیدار خوابی کشیدید را جبران کنم و خواهران و برادران و دوستان مسلمانم توصیه می کنم در نمازهای جمعه شرکت کنید تا مشت محکمی باشد بر دهان منافقین. برادرانم اسلحه ام را زمین نگذارید و راهم را ادامه دهید که اطمینان دارم ادامه می دهید.
خدایا، گناهان ما را بیامرز.
خدایا، ما را جزء بندگانت قرار بده.
خداوندا، بارالهی، ما را جز یاران امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) قرار بده.
بارالهی، معبودا، هرچه زودتر دشمنان ما را خوار و ذلیل بگردان.
خدایا، ما را بر دشمن پیروز گردان.
خدایا، به خانواده های شهدا صبر عنایت فرما.
