امت حزب‌الله! دلیرانه در برابر مفسدین و جباران تاریخ ایستادگی کنید
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید محمدعلی زنجیریان، یکم مهر1343، در شهرستان زاهدان به دنیا آمد. پدرش محمدرضا، کارمند اداره ارشاد بود و مادرش پری نام داشت. دانشجوی دوره کارشناسی در رشته صنایع اتومبیل بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم تیر1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او را در بهشت مصطفی زادگاهش به خاک سپردند.
بسم الله الرحمن الرحيم
السَّلامُ عَلى الدعاء إلى الله
والادلاء على مرضاتِ الله
سلام بر داعیان به سوی خدا
و دلیلان بر خشنودی خدا
والمُستَقرين فى أمر الله
و القامين فى محبة الله
و جای گرفتگان در امر خدا
و كاملاً در دوستی خـدا
وَ المُخلِصين فى توحيد الله
وَ الْمُظْهرين لأمر الله و نَهيه
و اخلاص داران در توحید خدا
و اظهار کنندگان فرمان خدا و نهی او
و عباده المُكْرَمين
و بندگان گرامیش
«الذين لا يسبقونَهُ بالقُول وَ هُمْ بأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ وَ رَحْمَة الله وَ بَرَكاتُه»
«کسانی که در گفتارشان پیشی نگیرند و آنان به فرمانش رفتار می کنند و رحمت و برکاتش بر او باد»
ای امت حزب‌الله نظاره‌گر باشید، نظاره‌گر رشادت‌های دلیرمردان تاریخ، درس گرفتگان مکتب خونین اسلام، درس گرفتگان از سیره ائمه هدی، درس گرفتگان از شهادت‌های مظلومانه شهدای کربلا.
آری بپا خواستیم تا نمایان سازیم عظمت و قدرت اسلام را، حقانیت اسلام را، مظلومیت ائمه معصوم را، مظلمویت خون خدا اباعبدالله (ع) را که سر مبارکش را از بدن جدا ساخته و بر پیکرش تاختند. «السلام علیک یا ابا عبدالله».
آری درس گرفتیم از اینها، درس رشادت، درس شهادت، درس شهادت و کرامت را.
آری اسلام باید شهید می‌داد، شهیدی که سر در پیکر نداشته باشد. شهیدی که دست در پیکر نداشته باشد، باید اسیر می‌داد باید بیان کننده آن رشادت‌ها، مظلومیت‌ها و شهادت‌ها می‌داشت. باید افشا کننده ستم کاری جباران زمانه را می‌داشت، تا الگو باشد الگوی مسلمین معتقد به ولایت بارها گفتیم «يا لَيْتَنا كُنَّا مَعَكَ».
باید رفت و در عمل ثابت کرد که با که هستیم و با حسینیان زمان یا با یزیدیان انسان نما؟ در ظاهر یا باطن؟ با عشق به ولایت یا بدون آن؟ اما، اما این زمان دیدیم که رفتند درس گرفتگان از این مکتب بزرگ انسان ساز یعنی اسلام، رفتند و از جان و مال مایه گذاشتند، رفتند و شهید شدند، بنگر در کجا؟
در سنگر نماز جمعه و در محراب، همچون مولای متقیان علی بن ابی طالب (ع) در میدان نبرد همچون سیدالشهدا حسین بن علی (ع) در همه و همه جا، هر جا که دفاع از حقانیت اسلام نیاز بود.
بیدار شوید و به خود آیید که فردا دیر است، عشق به ولایت را در خود زنده کنید تا با ولایت بمیرید.
خوف از خدا را در خود بالا برید، پشتیبان باشید، پشتیبان سرسخت ولایت فقیه.
برادرم، خواهرم هر کدام وظیفه ای دارید، وظیفه ای بس عظیم، باری گران بر دوش شماست.
سعی کنید آن را به سر منزل مقصود برسانید. دعا کنید برای فرج امام زمان(عج) بسیار دعا کنید که فرج شما در همان است.
دعا کنید برای طول عمرامام، اطاعت کنید از رهبری.
ای امت حزب الله دلیرانه در برابر مفسدین و جباران تاریخ با توکل بر خدا ایستادگی کنید، که نصرت شما در آن است که این وعده ای است الهی. خواهرم حجابت را و برادرم نگاهت را به حرمت خون شهدا نگه دار.
و در پایان روی سخنم با آن سوخته دلان عاشقی است که سر از پا نشناخته و در وصل محبوب خویش، بی‌تاب گشته‌اند. تزکیه کنید نفستان را و بسیار دعا کنید.
امید است این وصیت‌ها و دیگر وصیت‌ها، نه بلکه این هشدارها و دیگر پیام‌ها بر قلوب تیره از گناه مان اثر گذارد، و به خود بنگریم، از کجا آمده‌ایم و به کجا خواهیم رفت و چه می‌کنیم؟
و اما وصیتم برای خانواده‌ام:
برای شهادتم «سیاه نپوشید» و غمگین نباشید، و برای مظلومیت حسین(ع) گریه کنید. پیکرم را اگر به دستتان رسید، قبل از آنکه به وطنم ببرید، بـه دیـدار مـولايـم حـضـرت ثامن الائمه حضرت علی بن موسی الرضا (ع) ببرید، تا بگویم هر بار خودم با باری از گناه به زیارتت می آمدم، اما حالا پیکرم را دیگران آورده اند. در کفنم تربت کربلا بگذارید.
مبادا صبرتان را از دست بدهید، از زینب (س) درس بگیرید. کتابهایم را آنچه مورد استفاده خواهران و برادرانم است به آنها می سپارم و بقیه را که مورد استفاده برای آنها ندارد به کتابخانه ای اهدا کنید.
مادرم و پدرم، از این که در این راه رفتم، خوشحال باشید و ناراحت نباشید چون ذخیره آخرت است.
خواهران و برادرانم در پیشبرد اهداف عالیه اسلام کوشا باشید. انشاء الله
انتهای پیام/
