تسلیم شدن ما یعنی خیانت به اسلام و انقلاب

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید رضا عالی سوم تیر 1345، در روستای حسین آباد از توابع شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش نظر، مغازه دار بود و مادرش بسی نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. کارگر بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم اردیبهشت 1367، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش مدتی در منطقه بر جا ماند و نوزده روز بعد در بهشت مصطفی شهرستان زاهدان به خاک سپرده شد.

در فرازی از وصیت نامه این شهید آمده است:

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

به نام هستی بخش جهان که جانم به دست اوست. با سلام به ائمه و سلام بر مهدی منجی عالم بشریت و نایب بر حقش که با رهبری پیامبر گونه اش به ما و مملکت، حیات دیگر بخشید و ما را از خواب غفلت بیدار کرده. خداوندا تو را سپاس می گویم که در این زمان به من حیات دادی تا بتوانم در راه دین تو گام بردارم.

یاران، زمان بسیار حساس است و به همت ما بستگی دارد که کدامین راه را انتخاب کنیم، بجنگیم یا تسلیم شویم، با این عمل تسلیم شدن، اسلام را نابود کرده‌ایم، تسلیم شدن ما یعنی خیانت به اسلام و انقلاب و خون شهیدان و نسل های آینده و همه مستضعفان جهان. پس باید با یک دست قرآن و با دست دیگر سلاح را برگیریم و به ندای حسین زمانه لبیک گوییم و در این زمان حساس او را تنها نگذاریم و با تمام قدرت و توان این جنگ را ادامه دهیم. هرکس که توان رزم دارد، به جبهه بیاید و هر کس که توان ندارد، پشت جبهه با کمک‌های خود به پشتیبانی کفرستیزان بشتابد، تا با این عمل هرچه زودتر بتوانیم به یاری خداوند بزرگ این یزیدیان زمان را به خاک ذلت افکنیم. دوستان جبهه های ما جای خودسازی است، دانشگاه است. دانشگاهی که کنکورش تقوی، درسش ایثار و مدرکش شهادت است.

دوستان امروز لبیک به ندای امام امت خمینی بت شکن لبیک به پیامبر است. لبیک به مهدی صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. خوشا به حال کسانی که این ندا را بشنوند و گوی سبقت را از یکدیگر بربایند.

خدمت والدین خوب و والامقام سلام علیکم؛ سلام من به تو ای مادر عزیزم که سرمایه جوانی خود را به پای من ریختی تا بتوانم بزرگ شوم، برای من چه زحمت ها کشیدی کاش می توانستم قطره ای از آن دریای بیکران را جبران کنم. و سلام من به تو ای پدر عزیزم که با تن رنجورت شبها از درد به خود می پیچیدی و صبح که می شد برای امرار معاش از خانه بیرون می رفتی تا کار کنی، تا رنج و زحمت بکشی که فرزندانت دستشان پیش کسی دراز نشود. بنده را ببخشید که فرزند خوبی برای شما نبودم و بیشتر وقتها شما را در رنج و مشکلات قرار می دادم. ولی این را هم خوب می دانید که من برای رضای خداوند به این راه آمده ام و در راه خدا هم رنج کشیدن اجر دارد.

پدر و مادر و برادران عزیزم انشاء الله اگر خداوند بخواهد، می خواهیم برای نابودی دشمن حرکت کنیم، انسان باید همه چیز را در نظر داشته باشد. اگر خداوند شهادت را نصیب من کرد، گرچه بنده لیاقت شهادت را ندارم، چرا که شهدا صفات زیادی دارند که بنده در خود نمی بینم، ولی اگر خداوند این خون ناقابل من را قبول کند، با جان و دل لبیک می گویم. و خون خود را برای پیشرفت اسلام و انقلاب اهداء خواهم نمود. پدر و مادر و برادران عزیزم اگر شهید شدم بر خود سخت مگیرید. چرا که شهادت مقامی بسیار بزرگ است که نصیب دوستان خدا می شود. مادرم باید افتخار کنی در روز قیامت در پیشگاه فاطمه زهرا(س) سربلند هستی و همچنین شما پدر عزیزم فردای قیامت در پیشگاه امام حسین (ع) و دیگر اولیاء سربلند خواهی بود.

عزیزان من بر خود سخت مگیرید. مادر جان من امانتی بودم از خداوند نزد شما. باید این امانت را به صاحبش پس بدهید. عزیزان این دنیا فانی است این دنيا مزرعه آخرت است. یکی می آید و یکی می رود. خلاصه دیر یا زود باید از این مزرعه توشه ای برگرفت و به همان جایی که تعلق داریم بازگردیم. نباید فریفته این دنیا شویم و مادیات جلو معنویات را بگیرد. سروران گرامی شهادت آرزوی دیرین من بوده است و همیشه از خداوند خواسته ام عمرم را با شهادت به پایان برساند و در آن دنیا سربلند باشم نه سرافکنده.

عزیزان من کاری نکنید که دشمن خوشحال شود و شما هم در پیشگاه خداوند اجرى نداشته باشید. اول برای امام حسین (ع ) گریه کنید برای قاسم (ع)، برای علی اکبر (ع)، برای علی اصغر (ع)، چرا که ما هر چه داریم از عاشورا داریم از امام حسین (ع) داریم. چرا که امام حسین (ع) را مظلومانه شهید کردند.

مادرم، پدرم، برادرانم و خواهرانم همیشه و در همه حال راضی به رضای خداوند باشید. ملک جان نور محمد، خان محمد: پدر و مادر را به صبر و استقامت دعوت کنید. برادران و خواهران عزیزم بنده را ببخشید چراکه برادر خوبی برای شما نبودم.

زحمت هایی که برای من کشیده اید بر من ببخشید. دوستان و آشنایان، قوم و خویشان، خاله، دایی، عمو، عمه، و خلاصه همه و همه از کوچک تا بزرگ این بنده حقیر را ببخشید.

عزیزان از بنده تا جایی که به ذهنم می رسد، طلبی نمی خواهند. بنده مبلغ ۲۳ هزار تومان موجودی دارم که هر طوری که صلاح دانستید، می توانید استفاده کنید. در پایان از همه می خواهم که بنده را ببخشید، چون بخشش در این دنیا مایه آرامش روح است.