به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، فروردین 1346 در یکی از روستاهای شهرستان زابل متولد شد،دوران تحصیلش را در همان روستای محل تولدش گذراند، خوش‌رویی و متانت از همان دوران نوجوانی زبان زد بود، پس از گذراندن دوره سربازی به عنوان بسیجی همراه با همرزمانش در جبهه حضور یافت، همواره سفارش به پیروی از ولایت فقیه و از همسرش می‌خواست که به حضرت زینب (سلام الله علیه‌ها) توسل جوید. در نمازهایش همواره از خداوند تمنای شهادت داشت سرانجام 6 آبان 1366 در سومار بر اثر اصابت تیر مستقیم به آرزویش رسید.

آخرین نامه شهید «غلام‌رضا پودینه»

بسمه تعالی

این خون ناقابل من از هزاران شهید دیگر عزیزتر نیست، مدت این نوزده سال که زندگی کرده ام در ضمن اینکه تکالیف مذهبی‌ام را انجام  می‌دادم سعی و کوشش می‌کردم که رضایت پدر و مادرم را مرتبا جلب نموده و سعی می‌کردم که همسایگان هم از من راضی باشند، قبل از سربازی، کار فنی می‌کردم شغل من همین بود در قبل و بعد از زمان پیروزی انقلاب کوشش داشتم که همیشه در صحنه تظاهرات راهپیمایی با برادران حزب الله در راه پیروزی تداوم بخشیدن به انقلاب جمهوری اسلامی شرکت داشته باشم و در این راه مقدس هیچ خستگی و سستی به خود راه ندادم و اکنون بعد از یک سال و نیم در سخت ترین شرایط در زاهدان و بندر عباس خدمت کردم، خوشحالم روانه‌ی جبهه می‌باشم، رضایم به رضای خداست، پیروزی با ماست امید است که این جنگ هر چه زودتر به نفع اسلام و خواری و سرنگونی دشمن کافر به پایان برسد از تمام دسیسه‌ها و کفر استکبار جهانی در امان به ماند، جهان از این رحمت الهی برخوردار شده سعادت و خوشبختی معنوی رسیده از این حالت دنیا زدگی بیرون بیاید و در راهی قدم بردارند که رضای خدا در آن می باشد با آرزوی پیروزی برای رزمندگان اسلام.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای پیام/