ما زنده‌ایم و خواهیم آمد

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید "رستم نوری" فرزند "حسین" پنجم آذرماه 1339 در خانواده‌ای مومن و متعهد در زابل دیده به جهان گشود و نهایت تلاش خود را جهت کسب موفقیت در تحصیلات بکار برد و پس از تمام دوره متوسطه در ارتش استخدام و در 1352 آموزش خود را در رسته پیاده شروع نمود و پس از اتمام دوره به درجه استوار دوم مفتخر گردید و در یگان‌های نقاط مختلف کشور انجام وظیفه نمود.

در گردان 21 حمزه سید الشهدا مشغول خدمت به کشور اسلامیمان بود که در منطقه شرهانی به علت انفجار دعوت حق را لبیک گفت و پیکر مطهرش بر دوش همسنگران و هم رزمانش با افتخار تمام در زادگاهش به خاک سپرده شد.

"مریم سوری" همسر از خاطرات همسر شهیدش روایت می کند:

(از زمانی که با شهید ازدواج کردم تا لحظه شهادتش در جبهه بود. تجربه رزم در مناطق گوناگون را داشت از آذربایجان تا خوزستان. مسئولیتش در جبهه سخت بود، اما نه برای او! مین یاب بود کارش کشف و خنثی سازی مین بود به همین خاطر هر روز انتظار شنیدن خبر شهادتش را داشتم.تا این که بالاخره در همین روز‌ها در یکی از میادین مینی که توسط دشمن بعثی جهت ضربه زدن به نیروهای اسلام کار گذاشته شده بودند منفجر شد و بر اثر انفجار مین به آرزوی دیرنه‌اش رسید.با این که آمادگی شنیدن خبر شهادش را داشتم، اما توان مواجهه با آن را خیر!

بسیار غمگین و ناراحت بودم، نمی توانستم با این موضوع کنار بیام، که دیگر باید بدون رستم زندگی کنم، هیچ چیز نمی توانست مرا از یاد همسرم غافل کند، تمام خاطراتمان جلوی چشمانم بود. روزها گذشت تا این که، شبی رستم را در خواب دیدم که رو به من کرد و گفت:« ما زنده هستیم و هر زمان که شرایط فراهم شد، نزد شما می آییم »)

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ﴿۱۶۹﴾

هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.

سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۶۹

روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای پیام