راهم جز راه امام حسین (علیه السلام) نبود

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، یکم اردیبهشت 1343 در دلگان در خانواده‌ای کشاورز متولد شد پدرش «احمد» نام داشت و فردی سخت‌کوش و مذهبی بود. قرآن و سیره ائمه (علیه‌السلام) را الگوی تربیتس فرزندانش قرار داده بود. همین تربیت دینی زمینه‌ساز فعالیت‌های داوطلبانه در بسیج و مسجد شد. با شروع جنگ تحمیلی سر از پای نمی‎شناخت، سرانجام به ندای امام خود لبیک گفت و در زمستان 1364 به جبهه اعزام شد، سرانجام در 21 دی‌ماه 1365 بر اثر اصابت گلوله در شلمچه به درجه شهادت رسید و به هم‌رزمان شهیدش پیوست.

آخرین ملاقات

خاطره‌ای از زبان هم‌رزم شهید:

به ندای امام خمینی (رحمت الله علیه) که فرمود: دفاع یک امر واجبی است بر همه کس. بر‏‎ ‎‏هر کس که هر مقدار قدرت دارد، باید دفاع کند از اسلام. لبیک گفتیم و با سپاه محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله) برای چهارمین بار به جبهه حق علیه باطل اعزام شدیم. با بدرقه چند میلیونی مردم و دعای خیر آن‌ها مواجه شدیم. هم‌دلی و وحدت مردم و رزمندگان تن دشمن را لرزاند و وحشت به دل آن‌ها انداخت.

در این موقع دشمن درست شهرها و مردم بی دفاع را مورد تجاوز بی‌رحمانه قرار داد تا به اهداف شوم خود جامعه عمل بپوشاند، در این حین حتی مکانی‌هایی که جایگاه سازمان‌دهی نیرو‌های مردمی بود مراتب مورد هدف و تهاجم قرار می‌داد.

ما نیز پس از چندین مرحله آموزش مجدد آمادگی لازم برای عملیات پیدا کرده بودیم. در حال استراحت بودیم، در همین حین فردی مرا صدا زد، با دیدن شهید «محمود بامری» متعجب و خوش‌حال شدم.

من به شهید توصیه کردم به زاهدان باز گردد و شهید در جواب من گفت: عملیات نزدیک است، حتما باید در عملیات شرکت کنم و نمی‌توانم جبهه را ترک کنم، اکنون وقت آن رسیده که به وظیفه دینی و ملی خود علم کنم. خدا را شکر می‌کنم که لیاقت دارم در این نبرد سرنوشت ساز شرکت کنم و در راهش همراه با سایر مبارزین نبرد کنم. بدان راهم جز راه امام حسین (علیه السلام) نبود و با علم و آگاهی این مسیر را انتخاب کردم.اگر خداوند عمری باقی گذاشت بعد از انجام عملیات به دیدن خانواده خواهم رفت.

شهید نزدیک سحر به خط مقدم اعزام شد و در همین عملیات به درجه شهادت نائل آمد.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای پیام/