زندگی‌نامه یک بسیجی چهارده ساله

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید «قربان ابراهیمی» در تیرماه 1344 متولد شد و در خانواده‌ای معتقد به اصول اسلامی رشد نمود. در سن 6 سالگی در یکی از روستاهای گنبد کاووس مشغول تحصیل شد و تا کلاس چهارم در همان روستا درس خود را ادامه داد و پس از آن همراه خانواده از گنبد کاووس به زاهدان نقل مکان کرد.

کلاس پنجم ابتدایی خود را در مدرسه عدالت زاهدان سپری نمود. پس از پیروزی شکوهمند اسلامی و تشکیل بسیج مستضعفین به فرمان امام(رحمت الله علیه) به عضویت فعال بسیج و مشغول حفاظت و حراست از دستاورد‌های انقلاب گردید. می‌خواست در این راه قدمی برداشته باشد، درس خود را شبانه ادامه داد و روزها در بسیج مشغول خدمت گردید. شب‌ها از کلاس شبانه مستقیم به پایگاه می‌رفت طوری‌که حتی کمتر در خانه دیده می‌شد، می‌گفت که من باید خدمت به اسلام کنم. هم‌زمان با شروع جنگ تحمیلی با علاقه‌ای که به انقلاب و امام داشت با وجود کمی سن و سال با خواهش و تمنا از والدین اجازه حضور در میادین حق علیه باطل را گرفت و برای مبارزه با متجاوزین به صفوف لشکریان اسلام پیوست.

او همیشه می‌گفت: خداوند متعال خدمت ناچیز ما را به درگاه خود مورد قبول قرار دهد. خدا را ناظر بر اعمال خویش ببینید.

بسیار خوش زبان و باوقار بود. نمازش را سر وقت می‌خواند، هرگز از کسی عیب‌جویی نمی‌کرد، معنی و مفهوم زندگی را تقرب به معبود می‌دانست. به نماز و دعا علاقه زیادی داشت مرتب در جبهه نماز شب و نماز نافله می‌خواند و خواهر، برادرانش، دوستان و آشنایان را به اسلام، قوانین و تعالیم اسلامی راهنمایی می‌کرد.

مادر شهید زمانی که به او گفت سن تو کم است و لازم نیست به جبهه بروی، شهید «ابراهیمی» این‌گونه پاسخ می‌دهد: مگر من از علی اصفر امام حسین (علیه السلام) کوچک‌‍ترم؟ مومن واقعی در هر سنی و سالی که باشد، همه کارهایش برای رضا و خوشنودی خداوند است.

سرانجام در شهریورماه 1361 به جبهه اعزام شد و پس از سه ماه خدمت صادقانه در جبهه دهلران به درجه شهادت نائل آمد و در روز اربعین حسینی به خاک سپرده و به یاران شهیدش پیوست.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای پیام/