آخرین نامه شهید «احمدعلی قادر راد»
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید «احمدعلی قادر راد» در اردیبهشت 1360 در زابل پای به عرضه گیتی نهاد، پدرش "حسین" نام داشت، فردی کارگر و زحمت‌کش بود. برای انجام وظیفه وارد نیروی انتظامی شد، یگان خدمتی‌اش پاسگاه مرزی سروان بود و در زمانی که برای خرید از پاسگاه به مقصد سراوان در حال حرکت بود اشرار مسلح به طرف «احمدعلی قادر راد» تیر اندازی می‌کنند و به درجه شهادت می‌رسد.
"فاطمه حیدری" مادر شهید می‌گوید: احمد علی پس از گذراندن 3 ماه آموزشی به سراوان اعزام شد، در مرحله اولی که مرخصی آمده بود، برایش مقداری وسایل فراهم کردم، که به من گفت: من راضی نیستم این همه وسایل را به من بدهید افراد نیازمندی هستند که باید به آن‌ها هم توجه شود. پس از اتمام مرخصی به سراوان رفت، زمانی که برای خرید از پاسگاه خارج می‌شود و در میان راه اشرار به طرف او تیر اندازی می‌کنند و او را در سن 19 سالگی به شهادت می‌رسانند.
آخرین نامه شهید قبل از شهادت این‌گونه بود:
به نام خداوند جان آفرین
با عرض سلام
سلامتی شما را از خداوند متعال خواسته و خواهانم، امیدوارم که هیچ گونه ناراحتی در وجودتان نباشد، اگر جویای حال و احوال من هستید باید بگویم خوبم و دعا گوی شما هستم. امیدوارم حال پدر، مادر و برادران عزیزم خوب باشد و هیچ‌گونه کسالت و نگرانی نداشته باشد. همیشه یه یاد شما هستم، مادر مهربانم امیدوارم قدردان زحماتی که برای من کشیده‌اید باشم. پدر عزیزم امیدوارم شما را نرنجانده و ناراحتتان نکرده باشم.
توصیه من به شما این است که وحدت را حفظ کنید، نگذارید کسی وحدت میان مردم را برهم بزند. اگر متحد باشیم هیچ گاه این انقلاب آسیب نمی‌بیند. تاکید من به برادران و خواهران دینی‌ام این است: همیشه احترام بزرگتر خود را نگاه دارید، به خصوص پدر و مادر، اگر خیر دنیا و آخرت را می‌خواهید پدر و مادر خود را راضی نگه‌دارید.
حال من خوب است اما تنها چیزی که مرا می‌رنجاند دوری از خانواده است. احتمال دارد برای ادامه تحصیل ما را به سراوان بفرستند.یک اتفاق خوب است، که ان شاء الله به توانم تحصیلم را ادامه دهم.از طرف من به تمام دوستان و اقوام سلام برسانید، مشتاق دیدار تمام آشنایان هستم.
وسلام « احمدعلی قادر راد »
روحش شاد و یادش گرامی باد.
انتهای پیام/
