ای مادر! صبری زینبوار داشته باش تا مادران شهدا تسلی یابند
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید «محمدرضا بزی» در شهریور 1346 در زابل متولد شد و تحصیلاتش را تا مقطع متوسطه در شهرستان محل تولدش گذراند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، پس خاتمه جنگ با توجه به علاقهای که داشت جهت برقراری امنیت داشت وارد نیروی انتظامی شد و سرانجام طی درگیری با اشرار در مهرماه 1367 به درجه شهادت نائل آمد. در متن کامل وصیتنامه شهید را میخوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»﴿۱۶۹﴾
«هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زندهاند و نزد پروردگارشان روزی داده میشوند.» سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۶۹
اکنون که قلم در دست دارم و به عنوان یادگار آخرین حرفهایم را به پدر و مادر و خویشاوندان مینویسم، چنان شور و شوق رفتن به خط مقدم در وجودمان بوجود آمده که بنده را مجبور به نوشتن وصیتنامهای به عنوان یادآوری کرده است. در اوایل عرایضم را خطاب به پدرم میکنم
تو ای پدر...
که از جان هم برایت عزیزتر بودم بعد از شهادت من عزا نگیر، حسین وار در برابر تمام این مشکلات همچون سدی محکم و استوار بمان چون اگر تو برایم اشک بریزی دشمنان اسلام از اشک ریختن تو شاد و خوشحال میشوند. فرزند دیگرت را که پاره دیگر، تن توست، بفرست تا تفنگم را بردارد و مثل شیری که به گله میزند بجوشد و بخروشد و با این جوششها حماسه آفریند. امیدوارم که در مرگ من اشک از چشمانت سرازیر نشود و موقع شهادت من طوری باشید که انگار مرا به حجله دامادی میبری.
و تو ای مادر...
که از شیره جانت، بنده را بزرگ کردی و از جانت عزیزتر بودم، صبری زینب وار داشته باش، تا مادرهای شهدا هم تسلی یابند. امیدوارم که بعد از شهادتم خم بر ابروهایت نیاوری چون فرزند تو در راه خدمت به میهن و اسلام و قرآن جان فشانی کرده و شربت شهادت نوشیده است.
و شما ای برادر..
انتظاری که از شما دارم این است که جبهه را گرم نگه داری و بعد از من سنگرم را پر کنید تا دشمن نتواند رخنه ای پیدا کند.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
انتهای پیام/