وصیت غرور آفرین شهید زابلی
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشنده و مهربان با درود و سلام بی کران به
رهبر کبیر انقلاب و با درود به شهیدان از صدر اسلام تاکنون و با درود به
امت حزب الله که با کمک های خود جبهه ها را گرم می دارند.
راه مرا ادامه دهید
من به
بازماندگانم توصیه می کنم که راه مرا ادامه دهند و هرگز از رهنمودهای رهبر
کبیر انقلاب سرپیچی ننمایند و هرگز نگذارند که دشمن در آنها رخنه کند و
باعث از بین بردن آنها شود.
ای امت حزب الله هوشیار باشید و مگذارید که دشمن بتواند قوی شود، هر روز امکانات بیشتری و با گذشت زمان سلاحهای پیشرفته تری بر علیه شما به کار گیرد.
شهادت سرنوشت ماست
گرچه که نمی تواند. چون که ما خدا را
داریم و همچنان کوهی استوار در برابر دشمن استقامت و پایداری می کنیم و
هرگز زیر بار ذلت نمی رویم . می جنگیم، می میریم، و شهادت را سرنوشت خود
قرار می دهیم. ولی ننگ و خواری را نمی پذیریم .
قربانی راه خدا
همچنین من یک وصیتی نه چندان مهم دارم و می دانم از نظر من لازم به گفتن نیست، ای پدر و مادر گرامی و برادر و خواهر و همچنین وابستگان و غیر وابستگان، نکند از کشته شدن من ناراحت شوید و غم و اندوهی در خود راه دهید.
هرگز ناراحت مباشید. بدانید که پیروزیم و در آن دنیا جایگاه بس عظیم و زیبایی داریم . شما باید افتخار کنید که چنین کسی داشته اید و در راه خدا قربانی کرده اید.
« والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته »
امام را دعا کنید.
رو به سوی جبهه ها کنید.
لبیک یا خمینی
« من مات و لَم یخْزُو لَم یحدثْ بِه نَفْسه بِالفَزْوِ مات علی شُعبۀٍ منَ النِّفاق »
«هر کس بمیرد درحالی که نه جهاد کرده باشد و نه خود را برای جهاد آماده کرده باشد به گونه ای از نفاق مرده است. »
رحمت الله خسروی
