اولین خبرنگار شهید سیستان و بلوچستان در دفاع مقدس

با تولد فرزندی خوش سیما در دوم بهمن ۱۳۳۹ رنگ و بوی خانه‌ی آنها عوض شد و علی اصغر بواسطه‌ی علاقه به اهل بیت و خاصه سید و سالار شهیدان عالم نام فرزندش را حسین گذارد.

پس از مدتی خانواده‌ی ضامن راهی شهرستان زاهدان شدند و خیلی زود با مردم این منطقه ارتباط عاطفی و تنگاتنگی برقرار کردند. حسین دوران کودکی و نوجوانی‌اش را طی کرده و پابه سنین جوانی گذارد. در این ایام بود که مبارزات مردم علیه رژیم پهلوی اوج گرفته بود و او هم بواسطه‌ی رفت و آمد به مسجد با بسیاری از جوانان مبارز آشنایی پیدا کرده و با هدایت آیت الله کفعمی در مبارزات و پخش اعلامیه‌ها و تظاهرات مردمی شرکت می‌کرد.

در همان دوران پیروزی انقلاب بود که حسین توانست مدرک دیپلم خود را اخذ کند و بواسطه‌ی علاقه‌ایی که به فعالیت های خبری داشت و فعالیتهای فرهنگی را بنوعی خاص دنبال می‌کرد خیلی زود جذب صدا و سیمای استان شد و در آنجا به انجام خدمات مختلف فرهنگی و مذهبی پرداخت.

با اوج گیری جنگ تحمیلی در فعالیتهای پشت جبهه حضور چشمگیری داشت و در تدارکات و پشتیبانی جبهه‌های حق علیه باطل بسیار کوشا بود.

در سال ۱۳۶۴ به اصرار خانواده ازدواج کرد اما خودش هم خوب می‌دانست که تاب ماندن در شهر را ندارد و همواره شوق رفتن به جبهه را در سر می‌پروراند و عاقبت هم بعنوان خبرنگار در غالب کاروان‌های بسیج عازم جبهه‌های نبرد شد تا رسالتش را ادا نماید و حماسه‌های رزمندگان اسلام را ثبت کند و حقایق آن را به گوش ملت شهید پرور ایران اسلامی و تمامی آزادیخواهان عالم برساند.

حسین علاوه بر اینکه خبرنگار بود اما به همین اکتفا نکرد و همچون بسیاری دیگر از رزمندگانی که برای ماموریت‌های خاص رهسپار جبهه می‌شدند و در عین حال تفنگ به دست به قلب دشمنان اسلام می‌تاختند، در تمامی صحنه‌های نبرد حضوری فعال داشت و عاقبت هم بواسطه‌ی همین شجاعت و میل به کمال همچون صاحب نام مبارکش امام حسین (ع) جامه‌ی فاخر شهادت را بر قامت خویش آراست و در بیست و پنجم اردیبهشت  ۱۳۶۵ به ملکوت اعلی پر کشید تا خبر شهادت این خبرنگار  شجاع به خانواده‌ی متدین و با ایمان او بشارت داده شود.