به شهادتم افتخار کنید
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید عباس صیادی در یکم آبان ماه 1345 در شهرستان زابل دیده به جهان گشود
پدرش محمد نام داشت و نام مادرش رقیه بود. وی تخصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد و سپس وارد سپاه شد و نهایتا در چهارم دی ماه 1365 در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش گلوله به فیض شهادت نائل آمد.
در وصیت نامه این شهید بزرگوار می خوانیم:
ﺑﺴﻢ ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ
ﭼﻮن ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮد : «ﺑﺎﻻي ﻫﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ در راه ﺧﺪا ﺷـﻬﯿﺪ ﺷـﻮدآن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺷﻬﺎدت ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ»
ﺑــﻪ ﻧــﺎ م آنﮐــﻪ ﺟــﺎن را ﻓﮑــﺮت آﻣﻮﺧــﺖ ﭼــﺮاغ دل را ﺑــﻪ ﻧــﻮر ﺣــﻖ ﺑﺮاﻓﺮوﺧــﺖ
اﯾﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎر اﺳﺖ وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ام را در ﺗﺎرﯾﺦ 65/9/15 ﻣﯽ
ﻧﻮﯾﺴﻢ.
ﭘﺮوردﮔـﺎرا در اﯾـﻦ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ در ﺟﺒﻬﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮده ام، ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺷﻬﺎدت در
راﻫﺖ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ام و در اﯾـﻦ ﻣـﺪت ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺘﺎﻧﻢ در ﮐﻨﺎرم ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﯿﺪه
اﻧﺪ.
ﭘﺮوردﮔﺎرا: ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺷﻬﺎدت در راﻫﺖ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ و ﺑﺎز ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟـﺖ از رزﻣﻨﺪﮔﯽ وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ام را ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ.
ﺳـﻼم ﺑـﺮ ﺷـﻬﺪاي اﻧﻘـﻼب
اﺳـﻼﻣﯽ ﺑـﻪ ﺧـﺼﻮص ﺷﻬﺪاي ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ و ﺧﺎﻧﻮادة ﺷﻬﺪا و اﻣﺖ ﺷﻬﯿﺪﭘﺮور اﯾﺮان.
ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ، روزي ﻧﺎدان ﺑﻮده ام. اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﺪ. ﭘﺪرم و ﻣﺎدرم [ﻣﺮا] ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ اﮔﺮ ﻧﺎراﺣﺘﯽ از ﻃـﺮف ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﯿﺪه .
ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادرم:
ﭘﯿﺎم ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪر اﻣـﺎم ﻋﺰﯾﺰﻣﺎن را ﺑﺪاﻧﯿﺪ و
ﮔﻮش ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن آن ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﺎﺷﯿﺪ. در راه راﺳﺖ ﻗﺪم ﺑﺮدارﯾﺪ.
اﻣﺎ ﭘـﺪر و ﻣﺎدر ﺑـﺮادر و ﺧـﻮاﻫﺮ ﻫﻤﯿـﺸﻪ در راه ﺧـﺪا ﻗـﺪم ﺑﺮدارﯾـﺪ و ﺧـﺪا راﺷـﮑﺮ ﮐﻨﯿـﺪ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﯾﺶ و ﺳﻌﺎدﺗﯽ را [ﮐﻪ ﻧﺼﯿﺐ ] ﻣﻦ ﺷﺪ ، ﻧﻌﻤﺘﯽ از ﻃﺮف ﺧﺪا ﺑﺪاﻧﯿﺪ و ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ و ﻣﺮا ﺣﻼل ﮐﻨﯿﺪ .
[ﭘﺪر] ﺟﺎن ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪت اﻓﺘﺨﺎر ﮐﻦ ﮐﻪ در راه
اﺳـﻼم ﺑـﻪ ﺷـﻬﺎدت رﺳـﯿﺪه . از ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺮا ﺣﻼل ﮐﻨﯿﺪ. ﺧﻮاﻫﺮم از ﺗـﻮ
ﻣـﯽ ﺧـﻮاﻫﻢ ﮐـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﺖ را در راه اﺳـﻼم ﺗﺮﺑﯿﺖ [ﮐﻨﯽ] و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزي
درس ﺻﺒﺮ و اﺳـﺘﻘﺎﻣﺖ و اﯾـﺴﺘﺎدﮔﯽ را و از ﭘـﺪر و ﻣـﺎدر و ﺧﻮاﻫﺮم و ﺑﺮادرم ﻣﯽ
ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ در ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺘﻢ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ و زاري ﻧﮑﻨﻨﺪ.
ﺧﯿﻠﯽ آرام ﺑﺎﺷـﯿﺪ و [ﻫﻤﯿﺸﻪ]
ﺧﺪا را ﯾﺎد ﮐﻨﯿﺪ و ﻧﮕﺬارﯾﺪ دﺷـﻤﻨﺎن اﺳـﻼم ﺧﻮﺷـﺤﺎل ﺷـﻮﻧﺪ و در ﭘﺎﯾـﺎن از
ﻫﻤـﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺮا ﺣﻼل ﮐﺮده و ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ. اﮔﺮ از ﻃﺮف ﻣﻦ ﺑﺪي دﯾـﺪه اﻧـﺪ از
ﺗﻤـﺎﻣﯽ ﺧﻮﯾـﺸﺎن و ﻋﺰﯾﺰان ﻋﻤﻮﻫﺎ، داﯾﯽ، ﻋﻤﻪ ﮔﺮاﻣﯿﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ و
ﺣﻼﻟﻢ ﮐﻨﯿﺪ .
و از ﮐﻠﯿﻪ ﺑﺮادران ﺗﯿﭗ ﻗﻬﺮﻣﺎن اﻟﻤﻬﺪي ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﺪت ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧـﺪﻣﺖ ﮔـﺰار در ﺧﺪﻣﺘـﺸﺎن ﺑـﻮده ام، ﺑـﻪ ﺧﺼﻮص ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻣﺤﺘﺮم ﺧﻮدم، ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ و ﺣﻼﻟﻢ ﮐﻨﯿﺪ.ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﺷﻤﺎ.
ﻋﺒﺎس ﺻﯿﺎدي
از ﻟﺸﮑﺮ 27 ﻣﺤﻤﺪرﺳﻮل ﷲ
ﮐﺮﺑﻼي 5
