هیچوقت خوبی‌های تو را فراموش نخواهم کرد، مادر
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید جهانگیر دومیرایی، یادگار خسرو و فاطمه پنجم آذر ۱۳۳۹ در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. او تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. نقاش خودرو بود. ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر سی‌ام بهمن ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. پیکر وی در بهشت‌زهرای زادگاهش قرار دارد. برادرش جهانبخش نیز به شهادت رسیده است.
وصیتنامه شهید «جهانگیر دومیرایی» را در ادامه مرور می‌کنیم:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
سلام علیکم امیدوارم که همگی در خیر و سلامتی باشید. قبل از اینکه بروم لازم دانستم چند کلمه‌ای نوشته باشم که امام را یاری کنید امام مظهر نمونه تمام خوبی‌هاست و اگر می‌خواهید اسلام واقعی را بشناسید، فقط پیرو امام باشید و بس.
و، اما‌ای برادران بسیج که تمام عشق شما امام است و قلب شما بخاطر امام و اسلام و انقلاب می‌تپد. امیدوارم که همیشه مومن موید باشید. و در نهایت از تمامی افرادی که در مامازند هستند حلالیت می‌طلبم. دوست دارم که برادر یعقوبی حلالیت مرا به صورت کتبی به در و دیوار زده تا اگر کسی از من ناراحتی دارد مرا ببخشد.
اما سخنی با خانواده:
امیدوارم که تمام بدخلقی‌های مرا ببخشید. مدتی بود بعد از رفتن داداش‌ها حبس شده بودیم، ولی دیگر جای ایستادن نبود چرا که دیگر طلب می‌کرد و دیگر ما صدای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» او را شنیدیم. امیدواریم که همگی ما را حلال کنید.
و اما مادر: تو که همیشه اشک در چشمانت آماده برای ریختن می‌باشد و آن ناشی از درد‌ها و رنج‌های بسیاری می‌باشد که کشیده‌ای آفرین و صدآفرین بر آن شیر پاکی که بر ما خوراندی و ما را این چنین بار آوردی، هیچوقت خوبی‌های تو را فراموش نخواهم کرد.
و، اما پدرم تو هیچ چیز در دلت نیست و هر چه میگویی سر زبانت می‌باشد سعی کن آن را هم اصلاح کنی.
و اما برادرانم که آنها را از همه عالم بیشتر دوست دارم دوستی به ناز کردن و بوس کردن نیست. دوستی فقط دوستی قلب است که من همیشه شما را دوست داشتم و اگر فریادی که بیشتر در مورد درس بود می‌زدم، بخاطر خودتان بود امیدوارم که همیشه در زندگی موفق باشید.
و، اما خواهرم خواهری ستمکش تو هم مرا حلال کن هیچوقت خوبی‌های تو را فراموش نخواهم کرد و همیشه با خاطرات تو زندگی می‌کنم. امیدوارم که صبر پیشه کنی.
و در نهایت سخنی با همسرم امیدوارم تو هم مرا ببخشی تنها وصیت من دخترم می‌باشدکه دوست دارم او را مسلح به سلاح ایمان و تقوی کنی. امیدوارم هر چه بدی در این مدت دیدی حلال کنی به امید پیروزی اسلام.
والسلام/ جهانگیر
