شهید «حسین بندانی» در قسمتی از وصیت نامه اش می نویسد: پدر و مادر، خواهران و برادران عزیزم سلام. وصیت من به شما این است که راه شهیدان را ادامه داده و سنگرهایشان را خالی نگذارید. وصیت من بـه امـت حزب الله و همیشه در صحنه ایران این است که سنگر شهیدان را خالی نگذارند و همیشه در صحنه باشند.

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید حسین بندانی، نهم بهمن 1349، در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش عباسعلی، موکت فروش بود و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزارش در زادگاهش واقع است.

راه شهیدان را ادامه دهید و سنگرهایشان را خالی نگذارید

بسم الله الرحمن الرحيم

«رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»

«بارالها این خدمت ناچیز را از ما بپذیر زیرا که تویی شنوای دانا»

با سلام و درود فراوان بر امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) و نایب برحقش امام خمینی و با سلام و درود فراوان به خانواده های معظم شهدا و مجروحین و مفقودین و سلام و درود بر رزمندگان اسلام.

پدر و مادر، خواهران و برادران عزیزم سلام. وصیت من به شما این است که راه شهیدان را ادامه داده و سنگرهایشان را خالی نگذارید.

وصیت من بـه امـت حزب الله و همیشه در صحنه ایران این است که سنگر شهیدان را خالی نگذارند و همیشه در صحنه باشند.

پدر و مادرم عزیزم از شما طلب حلالیت می نمایم و از خواهران و برادران خود نیز می خواهم که مرا حلال کنند و اگر از من بدی دیده اید، مرا ببخشید. پدر جـان بـرایـم عزاداری نکنید و برایم جشن دامادی برپا کنید .زیرا که من هم مانند علی اکبر (ع) و قاسم (ع) ناکام شهید شده ام.

از تمامی دوستان، آشنایان و خویشاوندان،  برایم طلب حلالیت نمایید. به دبیرانم از طرف من سلام برسانید. وصیت من به دوستان هم کلاسی و دانش آموزان این است که سنگرها را خالی نگذارند و سلام مرا به تمامی خانواده های شهدا به خصوص خانواده شهید عبدالحسین باقی برسانید و از آنها برایم حلالیت بطلبید، پدر و مادر عزیزم از این که بعضی مواقع باعث ناراحتی شما گردیدم،  عذر می خواهم و امیدوارم که مرا ببخشید. نمی دانم که این وصیت نامه کی به دست شما خواهد رسید هر کجا که توانستید مرا دفن کنید. از شما می خواهم که پس از شهادتم گریه و زاری نکنید چون کسی که شهید شد،  دیگر احتیاج به گریه و زاری ندارد.

از شما می خواهم که شب های جمعه سر مزار من بیایید و برای آمرزش من دعا کنید و از خداوند بخواهید که این هدیه ناقابل را از شما قبول کند و خوشحال باشید که این امانت الهی را به صاحبش برگردانده اید. امیدوارم کـه کاری انجام ندهید یا حرفی نزنید که باعث ضایع شدن اجر شما گردد. هر چند که از دست دادن فرزندی که چندین سال برای او زحمت کشیده اید، بسیار سخت است، خواهش من این است که کاری نکنید که باعث شادی دشمنان انقلاب گردد.

در پایان باز هم از تمامی امت حزب الله می خواهم که سنگرهای شهدا را خالی نگذارند.

دوستدار همه شما

حسین بندانی

شلمچه

1365/10/17

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده