طلب صبر یک شهید برای خانواده های شهدا/ وصیت نامه شهید محسن علی قهری

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید محسن علی قهری در پانزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۶ در شهرستان زابل متولد شد.  پدرش حیدر نام داشت و مادرش کبری بود. وی تحصیلاتش را تا سال دوم راهنمایی ادامه داد . به عضویت بسیج در آمد و در دوازدهم خرداد ۱۳۶۵ در منطقه فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد. 

در وصیت نامه این شهید معظم می خوانیم:

بسم االله الرحمن الرحیم

«ولَا تَحسبنَّ الَّذینَ قُتلُوا فی سبِیلِ اللَّه أَمواتًا بلْ أَحیاء عنْد ربهِم یرْزقُونَ»

«گمان مبرید آنهایى که در راه خدا کشته مـىشـوند مـرده انـد بلکـه زنـده مانـده و در نـزد پروردگار روزى میخورند».

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و بر فرمان خدایى که به فرمان او به میدان آمـدم و بر فرمان فقیه و نایب برحق امام مهـدي(عجـل الله تعـالی فرجـه الـشریف) خمینـی کبیـر بت شکن تاریخ به یاري اسلام آمدم و امیدوارم که این خون ناقابلم توانسته باشـد ذرهاى از درخت تنومند اسلام را آبیارى کند.

سلام بر پدر و مادر و خواهران و برادران و دوستان و آشنایان من وصیت نامـه خـود را آغاز میکنم هدف من از به جبهه آمدن براي رضاى خدا و لبیک گفتن به فرمان رهبر کبیـر ایران و آزادي کربلا از دست دژخیمان ما در ایـن حملـه آنچنـان بایـد بـر رژیـم پوسـیده صدامی یورش بریم که مانند حسین(ع)یا کشته شویم یا بر دشمن پیروز شویم.

 من یک وصیت به پدر و مادر مهربانم دارم. انسان یک بار بیشتر نمیمیرد و چه بهتر که ایـن مـردن در راه خدا و براي خدا باشد. پدر و مادر داغ دارم چگونه مىتوانستم مشاهده کنم که هر روز عدهاى از بهترین جوانان ما به شهادت مىرسند و من به کارهاى روزمره خود مـشغول باشم. مگر از دست دادن حسین(ع) بر فاطمه زهرا(ص) سنگین نبود، مگر آنهـا نبودنـد که کشته شدند تا دین اسلام پا برجا باشد من هم به نوبه خود از آقا و سـرورم حـسین(ع) درس مبارزه و جهاد و درس شهادت را آموختم. پدر و مادر مگر از حسین(ع)بهترم که موقعی که سد آب را برایشان میبندند و صداي العطش بر آسمانها میپیچد، مگـر همـین حسین(ع) نبود که اصغر شش ماهه اش را روي دستانش قرار میدهد و میگوید اگـر بـه من آب نمیدهید، لااقل به این بچه رحم کنید و او را آب بدهید که در این هنگام تیري سه شعبه برگلوي خشکیده فرزندش میزنند و او را سیراب میکنند، مادرم، مادرم مـن مـیروم تا با آخرین قطره خونى که در بدن دارم با یزیدیان زمان بجنگم. 

پـدر و مـادر و خـواهرانم ناراحــت نباشــید و بعــد از مــن گریــه نکنیــد و اگــر خواســتید اشــک بریزیــد بــراى على اکبر حسین (ع) و بیافتید و به یاد فرق شکافته على(ع) بیافتید و گریه کنید، مـادر عزیزم شیر پاکت را حلالم کن. ببخشید که نتوانستم زحمات شـما پـدر و مـادر عزیـز کـه چقدر براي من بیدار خوابی کشیدید را جبران کنم و خواهران و برادران و دوستان مسلمانم توصیه میکنم در نمازهاي جمعه شرکت کنید تا مشت محکمـی باشـد بـر دهـان منـافقین برادرانم اسلحه ام را زمین نگذارید و راهم را ادامه دهید که اطمینان دارم ادامه میدهید.

خدایا گناهان ما را بیامرز.

خدایا، ما را جزء بندگانت قرار بده.

خداوندا، بارالهی، ما را جز یاران امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار بده.

بارالهی، معبودا، هرچه زودتر دشمنان ما را خوار و ذلیل بگردان.

خدایا ما را بر دشمن پیروز گردان.

خدایا، به خانواده هاي شهدا صبر عنایت فرما

«السلام علیکم و رحمۀ الله و برکاته»

63/12/19