سروان شهید شیرمحمد شیرزهی فرزند مرادعلی در سال 1342 در یکی از روستاهای شهرستان زابل دیده به جهان گشود.
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، سروان شهید شیرمحمد شیرزهی فرزند مرادعلی  در سال 1342 در یکی از روستاهای شهرستان زابل دیده به جهان گشود.
دوره ابتدایی را در زادگاهش و راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شهید مطهری زهک به پایان رساند. پس از اخذ مدرک سیکل وارد ارتش شد.
وقتی از جبهه به مرخصی می آمد، دوستان را جمع و برای آنان از جبهه تعریف می کرد و آنها را برای رفتن به جبهه تشویق می کرد.
پدر و مادرش را کنار می نشاند و به درد دل آنها گوش می داد.
مادرش می گوید: من مریض بودم که شیرمحمد شب هنگام از جبهه رسید دستم را بوسید و متوجه شد که تب دارم.
هنگام صبح نماز می خواند و گریه می کرد که من متوجه شدم با وجود خستگی شب را نخوابیده و برای برطرف شدن مریضی من دعا کرده است.
در نامه هایش به نماز و دعا سفارش می کرد و در وصیت نامه اش چنین نوشته است: اگر شهید شوم بدانید که خداوند مرا به حضور پذیرفته است و برای همیشه پیش مولایم امام حسین( علیه السلام)  خدمت خواهم کرد.
همرزمانش می گویند: هنگام عملیات یکی از فرماندهان زخمی شد و در تیررس دشمن قرار گرفت و آوردن او به عقب مشکل بود.
در این هنگام شهید شیرزهی با شجاعت تمام رفت و در حالی که خودش نیز زخمی شد فرمانده را به عقب تخلیه کرد و او را نجات داد.
سرانجام این اسوه شجاعت در تاریخ بیست و نهم خرداد ماه 1363 بر اثر ترکش خمپاره دشمن در منطقه مهران به فیض شهادت نایل آمد.



منبع:   زندگی نامه فرماندهان، امیران و شهدای ارتشی سیستان / غلامحسین زرگر
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده