در وصیت نامه شهید غلامرضا صوفی آمده است:
شهید غلامرضا صوفی در دوم خرداد ماه 1333 در شهرستان زابل دیده به جهان گشود. پدرش حاجی و مادرش مه جان نام داشت. وی دانشجوی دوره کارشناسی در رشته زمین شناسی و معلم بود.


به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان،  شهید غلامرضا صوفی در دوم خرداد ماه 1333 در شهرستان زابل دیده به جهان گشود. پدرش حاجی و مادرش مه جان نام داشت. وی دانشجوی دوره کارشناسی در رشته زمین شناسی و معلم بود.
از سوی بسیج به جبهه رفت و سپس در نهم آذر ماه 1365 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

در وصیت نامه این شهید والامقام می خوانیم:



ﺴﻢ ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ

«إِﻧﱠﺎ ﻟﻠﱠﻪ وإِﻧﱠﺎ إِﻟَﯿﻪ راﺟِﻌﻮنَ»

«اﻧْﻔﺮُوا ﺧﻔَﺎﻓًﺎ وﺛﻘَﺎﻟًﺎ وﺟﺎﻫﺪوا ﺑِﺄَﻣﻮاﻟﮑُﻢ وأَﻧْﻔُﺴﮑُﻢ ﻓﯽ ﺳﺒِﯿﻞِ اﻟﻠﱠـﻪ ذَ ﻟﮑُـﻢ ﺧَﯿـﺮٌ ﻟَﮑُـﻢ إِنْ ﮐُﻨْـﺘُﻢ ﺗَﻌﻠَﻤﻮنَ». (ﺗﻮﺑﻪ- 41).

«ﺑﺮاي ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺳﺒﮏ ﺑﺎر و ﻣﺠﻬﺰ ﺑﯿﺮون ﺷﻮﯾﺪ و ﺑﻪ اﻣﻮال و ﺟﺎن ﻫـﺎي ﺧـﻮﯾﺶ در راه ﺗﺮوﯾﺞ دﯾﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻬﺎد ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ اﯾﻦ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ اﺟﺮ آن را ﺑﺪاﻧﯿﺪ».


ﺑﺴﻢﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ

ﺑﺮادران ﻋﺰﯾﺰ دوﺳﺘﺎن اﮔﺮ ﭼﻪ دﻧﯿﺎ زﯾﺒﺎﺳـﺖ و دوﺳـﺖ داﺷـﺘﻨﯽ و اﻧـﺴﺎن را ﻣﺠـﺬوب ﺧـﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، اﻣﺎ آن دﻧﯿﺎ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﭘﺎداش اﻟﻬﯽ را ﻣﯽ ﮔﯿﺮد، ﺧﯿﻠﯽ از اﯾﻦ دﻧﯿـﺎ زﯾﺒـﺎﺗﺮ اﺳـﺖ و ﻣـﻦ آﺧﺮت را ﺗﺮﺟﯿﺢ دادم .

اﻣﯿﺪوارم ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ در اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮد ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﯿﺪ. اﻣـﺮوز ﺣﺎﮐﻤﯿـﺖ اﷲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ و ﭘﺸﺘﮑﺎر ﻣﺮدان ﻣﺘﻘﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻣﺎﻣﺖ و وﻻﯾﺖ روح ﷲ در اﯾﺮان، اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎن، ﺗﺤﻘﻖ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ، وﻟﯽ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑـﺎران و اﺑﺮﻗـﺪرت ﻫـﺎي ﻏـﺮب و ﺷﺮق زﺑﻮن [ﮐﻪ] ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮد را ﺣﺘﻤﯽ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ و اﺳﻼم ﺑـﺮاي اﯾـﺸﺎن ﺧﻄـﺮ ﺟـﺪي اﺳﺖ و ﻟﺒﻪ ﻣﻮج ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ اﻗﯿﺎﻧﻮس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ، از اﯾﻦ ﻣﻮج ﺑﻪ آن ﻣﻮج ﻣﯽ ﭘﺮﻧﺪ، ﺗـﺎ ﺷـﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ اﺳﻼم ﮔﺮدﻧﺪ، ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﻣﺎن ﻫﺠﻮم آورده و از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ رﯾـﺸﻪ آﻧﻬـﺎ در رﯾـﮓ اﺳﺖ، ﺑﺎ وزش اﻧﺪك و ﺑﺎد ﺳﺮﻧﮕﻮن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

ﭘـﺲ ﺷـﻤﺎﻫﺎ ﻣـﺴﻠﺢ ﺷـﻮﯾﺪ و ﺑﺮﺧﯿﺰﯾـﺪ زﯾـﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺷﻌﺮي ﯾﺎدم آﻣﺪ . اﻣﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ از ﮐﺪام ﺷﺎﻋﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣـﺎل اﺟﺮ او ﺑﺎ ﺧﺪا. ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻋﺰﯾﺰان ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ:

         

  ﭘﺲ اي ﺑﺮادران در ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﺧـﺪﻣﺖ ﻣـﯽ ﮐﻨﯿـﺪ ﻣﻮاﻇـﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﯿﻠﻪ و ﻣﮑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻘﯿﻦزﯾﺎد اﺳﺖ.


     اﮔـــﺮ ﺟﻬـــﺪ ﮐﻨـــﯽ و ﻋـــﺎزم راه ﺷـــﻮي                     از ﺷـــﯿﺐ و ﻓـــﺮاز آن آﮔـــﺎه ﺷـــﻮي

  ﺑـــﺮ ﻗﻠـــﻪ ﻓـــﺘﺢ ﺑﻨـــﺸﯿﻨﯽ ﺗـــﻮ اﮔـــﺮ                          ﻓﺮﯾـــﺎدﮔﺮ «ﻧـــﺼﺮ ﻣـــﻦ اﷲ» ﺷـــﻮي

                                                                     ****

           اي ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﻫﻮش ﺑﺎش ﮐﻪ ﺧﺎﻣـﺖ ﻧﮑﻨﻨـﺪ                    ﺑــﺎ وﺳﻮﺳـﻪ رﺧﻨـﻪ در ﻣﺮاﻣــﺖ ﻧﮑﻨﻨــﺪ

          اﯾﻦ ﻣـﺪﻋﯿﺎن ﺧﻠـﻖ ، ﻏـﻼم ﺧـﺼﻤﻨﺪ ﻫﻤـﻪ                    ﻫﺸﺪار، ﮐﻪ ﭼﻮن ﺧﻮﯾﺶ ﻏﻼﻣﺖ ﻧﮑﻨﻨـﺪ





 

[وﺻﯿﺖﻧﺎمه اي دﯾﮕﺮ]

ﺑسم ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ

ﭘﺪر ﺟﺎن ﺳﻼم - ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺣﻖ ﻓﺮزﻧﺪي را آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﭘـﺪري ﭼـﻮن ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ ادا ﻧﻤﺎﯾﻢ و ﺷﻤﺎ ﻣﺎدر ﺟﺎن ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ اﻣﯿﺪوارم در ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺒﺎدت ﺑﺮاﯾﻢ ﻃﻠﺐ آﻣـﺮزش ﻧﻤﺎﯾﯽ.

از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮐﺴﺐ اﺟﺎزه ﻧﻤﺎﯾﻢ ﻋﺬر ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ. زﯾﺮا ﺗﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻊ رﻓﺘﻨﻢ ﮔﺮدد و ﭼﻮن ﯾﮏ ﺷﺐ ﺧﻮاب دﯾـﺪم ﮐـﻪ در ﺣـﺮم ﻣﻄﻬـﺮ ﺳﺮور ﺷﻬﯿﺪان ﻫﺴﺘﻢ و زﯾﺎرت ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻢ و ﺑﺮ ﻣﻈﻠﻮﻣﯿﺖ آن ﺑﺰرﮔﻮار ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم، ﮐﻪ ﺑﯿﺪارم ﮐﺮدﻧﺪ، از آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎرﻫﺎ ﻋﺎزم ﺟﺒﻬﻪ ﺷﺪم، وﻟﯽ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﻣﺪ و ﺑﻪ آرزوﯾﻢ ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪم

ﺷﻮق ﻋﺠﯿﺒﯽ در ﻣﻦ ﭘﯿﺪا ﺷـﺪه، اﻣﯿـﺪوارم ﺑـﻪ ﻣﻌـﺸﻮﻗﻢ ﻣـﻮﻻ اﻣـﺎم زﻣـﺎن (ﻋﺠـﻞ ﷲ ﺗﻌـﺎﻟﯽ ﻓﺮﺟﻪ اﻟﺸﺮﯾﻒ) ﺑﺮﺳﻢ و ﺑﻌﺪ ﺷﻬﯿﺪ ﮔﺮدم. زﯾﺮا آنﺟﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻢ ﯾﻘﯿﻦ ﻣﯽﺷـﻮد ﮐـﻪ ﺧـﻮدش ﻣﺮا ﺟﺰء رﻫﺮوان ﺧﻮد ﻣﯽ داﻧﺪ.

ﺑﻪ ﺗﻮ اي ﻫﻤﺴﺮم ﻫﻤﺎن ﻃﻮري ﮐﻪ وﻓﺎدارﯾﺖ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮدي ﺑـﻪ اﺳـﻼم ﻫـﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎ و ﻫﺮ وﻗﺖ از ﮐﺎرﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﺪ و ﮔﺮﻓﺘﺎريﻫﺎ زﯾﺎد ﺷﺪ و درﻫﺎ ﺑـﻪ ﺳـﻮﯾﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﯾﺎد زﯾﻨﺐ (س) و ﮔﺮﻓﺘﺎري ﻫﺎ[ﯾﺶ] ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﻋﺎﺷﻮرا ﺑﯿﻔﺖ و ﻓـﻮراً ﻗـﺮآن را ﺑﺎز ﮐﻦ و ﺳﻮره اي را ﺗﻼوت ﻧﻤﺎ و ﻃﻠﺐ آﻣﺮزش ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﮑﻦ، و ﻣﺎدري ﺧﻮب ﺑﺮاي ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺖ ﺑﺎش و آﻧﻬﺎ را ﺗﺮﺑﯿﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻤﺎ، ﺗﺎ ﺑﺎ ﻗﺮآن و اﺳﻼم آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ .

ﺑﻪ اﻣﯿﺪ ﭘﯿﺮوزي اﺳﻼم و ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﭘﺮﭼﻢ «ﻻ اﻟﻪ اﻟّﺎ ﷲ» ﺑﺮ ﺳﺮاﺳﺮ ﮔﯿﺘﯽ




ﭘﺪرﺟﺎن ﺳﻼم:

ﭘﺲ از ﺗﻘﺪﯾﻢ ﻋﺮض ﺳﻼم، اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻣﻦ را ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﮐـﺎري ﮐﻪ ﮐﺮدم ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﻨﻤﺎﯾﯿﺪ .

زﯾﺮا اﮔﺮ ﻣﺴﺄﻟﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ را ﻗﺒﻼً ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ﻣﯿـﺎن ﻣـﯽ ﮔﺬاﺷـﺘﻢ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم، ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺪري ﻣﺎﻧﻊ رﻓﺘﻦ ﻣﻦ ﺷﻮد، وﻟﯽ ﺑﺮاﯾﺘﺎن اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ و ﺧﻮاﻫـﺸﯽ ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ دارم، دﻟﺪاري دادن ﺑﻪ ﻣﺎدرم اﺳﺖ.

و ﻣﺜﻞ ﯾﻌﻘـﻮب (ع) ﮐـﻪ در ﻓـﺮاق ﯾﻮﺳـﻒ ﺻﺒﺮ ﻧﻤﻮد، ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﯾﻌﻘﻮب وار ﺻﺒﺮ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ. ﻣﮕﺮ ﻧﻪ اﯾﻦﮐﻪ آرزو دارﯾﺪ راه ﮐـﺮﺑﻼ ﺑـﺎز ﺷـﻮد و ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ ﻣﺮﻗﺪ ﻣﻄﻬﺮ ﺳﺮور آزادﮔﺎن ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ(ع) را در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﺪ.

اﮔﺮ ﻣﻦ و اﻣﺜـﺎل ﻣﻦ ﻧﺮوﻧﺪ و اﯾﻦ ﺷﯿﻄﺎن را ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﺘﺒﺎت ﻣﺴﻠﻤﯿﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻧﺎﺑﻮد ﻧﮕﺮداﻧﻨﺪ، ﭼﻪ ﮐـﺴﯽ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻋﻤﻞ را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ اﻣﺎم ﻓﺮﻣﻮدﻧـﺪ :«رﻓـﺘﻦ ﺑـﻪ ﺟﺒﻬـﻪ واﺟـﺐ ﮐﻔـﺎﯾﯽ اﺳﺖ». ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﻫﺎ ﺑﺮوﯾﻢ و زودﺗﺮ اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﺎﻧﺪه ﺗﺎ ﻣﺮدم ﻣﯿﻬﻦ اﺳﻼﻣﯽ و ﺳﺎﯾﺮ ﺑﻼد ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آزاداﻧـﻪ ﺑـﻪ زﯾـﺎرت آراﻣﮕـﺎه اﻣﺎﻣـﺎن ﺧﻮدﺷـﺎن ﺑﺮوﻧـﺪ .

ﻫـﻢ ﭼﻨـﯿﻦ ﻣﻠـﺖ ﺳﺘﻢﮐﺸﯿﺪه ﻋﺮاق را از زﯾﺮ ﺳﻠﻄﻪ اﺟﺎﻧﺐ رﻫﺎﻧﯿﺪه و ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ در ﻋﺮاق ﺑﺮﭘﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

پدر ﺟﺎن، ﻣﻦ ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺮﯾﺾ ﻧﻤﯽ بودﯾﺪ در اﯾﻦ راه ﭘﯿﺶ ﻗﺪم ﻣﯽ ﺷـﺪﯾﺪ و ﺷﻤﺎ ﻋﺬر ﺷﺮﻋﯽ دارﯾﺪ . اﻣﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺪرت اﺳﻠﺤﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ را دارﻧﺪ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑﺮوﻧـﺪ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺮاق ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻌﺒﻪ و ﻣﺴﺠﺪاﻻﻗﺼﯽ را از زﯾﺮ ﺳﻠﻄﻪ اﺟﺎﻧﺐ در ﺑﯿﺎورﻧﺪ، زﯾﺮا ﻧﻨﮓ اﺳـﺖ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﯿﻦ ﮐﻪ آراﻣﮕﺎه ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ و ﺳﺎﯾﺮ رﻫﺒﺮان ﺷﯿﻌﻪ در دﺳﺖ اﺟﺎﻧﺐ ﺑﺎﺷﺪ .

اﮐﻨﻮن اﻧﺘﻈﺎري ﮐـﻪ از ﺷﻤﺎ دارم دﻟﺪاري دادن ﺑﻪ ﻣﺎدرم و ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﻢ و ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻢ اﺳﺖ . ﻣﺒﺎدا ﯾﮏ ﻟﺤﻈـﻪ اﺣـﺴﺎس ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ .

ﺷﻬﺎدت ﻓﯿﻀﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑـﻪ اﯾـﻦ ﻓـﯿﺾ ﻧﺎﯾﻞ ﮔﺮدد . ﻓﻘﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻪ دارد و ﺟﺰء ﻧﯿﮑﺎن او ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﻣـﯽ دﻫـﺪ -

ﭘـﺪر ﺟﺎن [ﺑﻪ] ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﺎءﷲ روﺷﻦ ﻫﺴﺘﯿﺪ . اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ (ع) در ﺻﺤﺮا [ي] ﮐﺮﺑﻼ ﻓﺮزﻧـﺪان و ﻧﺰدﯾﮑﺎن ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد و ﻓﻘﻂ ﺷﮑﺮ ﺧﺪا ﻣﯽ ﻧﻤﻮد و آﺧﺮ اﻻﻣﺮ ﺧﻮدش ﻧﯿﺰ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪ و درﺧﺖ اﺳﻼم را آﺑﯿﺎري ﻧﻤﻮد و ﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﺎد ﺻﺤﺮاي ﮐﺮﺑﻼ ﻣﺤﺮم ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ و ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ زﻧﯿﻢ و ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ: «اي ﮐﺎش ﻣﺎ در آن زﻣﺎن ﻣﯽ ﺑﻮدﯾﻢ ﺗـﺎ در رﮐـﺎب ﺳـﺮور ﺷـﻬﯿﺪان ﺟـﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺮدﯾﻢ» ﺣﺎﻻ ﮐﻪ آن ﻟﯿﺎﻗﺖ را ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ ﭼﺮا راه او را اداﻣﻪ ﻧﺪﻫﯿﻢ . در ﺧﺎﺗﻤﻪ آرزوي ﻋﻔـﻮ و ﺑﺨﺸﺶ را دارم . ﭼﻮن اﮔﺮ ﻣﻦ را ﻧﺒﺨـﺸﯿﺪ، ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣـﺮا ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﺑﺨـﺸﯿﺪ .

ان شاءﷲ اﯾـﻦ آرزوﯾﻢ ﺑﺮآورده ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺗﺎ ﻣﻮرد ﺗﻘﺮب ﺣﻖ ﻗﺮار ﮔﯿﺮم 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده