شعر منا (78)
يکشنبه, ۰۵ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۴:۱۹
ای کوی منا یوسف گمگشته‌ی ما کو / آنکو که شد از چاه غم و غصه رها کو / آن زائر عاشق که برید از همه ناگاه / در معرکه سیراب شد از جام بلا کو
ای کوی منا یوسف گمگشتهی ما کو

آنکو که شد از چاه غم و غصه رها کو

آن زائر عاشق که برید از همه ناگاه

در معرکه سیراب شد از جام بلا کو

آن کو که دلی داشت پر از شور شهادت

همواره به تقدیر خدا بود رضا کو

آیا کسی از حاجی ما نیست خبردار

گوید به کجا رفت، کجا رفت، کجا کو

حیرتزده میپرسم از این داغ جگرسوز

آن زنده که شد کشتهی شمشیر جفا کو

یارب ز که پرسیم که آن یار گرامی

کز بار غمش قامت ما گشت دوتا کو

ای یار سفرکرده خدا پشت و پناهت

ما منتظرانیم و همه چشم به راهت

با هروله بردار برادر قدمت را

برخیز و بخوان نوحهی کوچ ازحرمت را

چون دوش شنیدم خبر کوچ تو گفتم

چون دوش تحمل کند این بار غمت را

لب باز کن از راه رسیده است محرم

دم گیر که یاران تو گیرند دمت را

اخلاق تو رفتار تو کردار تو خوش بود

باز آ! نگرم در تو شکوه و عظمت را

هیهات که این رسم جهان گذران است

باید بگذاری بروی بیش و کمت را

تقدیر چه فرجام خوشی بر تو رقم زد

حسرت کشد ایام دم مغتنمت را

شایستهی تو کوی منا بود بهپا خیز

با هروله بردار برادر قدمت را

تا وعدهی دیدار دگر صبح قیامت

رو رو سفرت خوش بهسلامت بهسلامت


سروده  علی شهودی

منبع: طواف عشق، مجموعه اشعار برگزیده کنگره ملی شعر منا، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده